Πιο τραγικός κι απ'τον Αισχύλο

Κοίτα να δεις, τώρα που άνοιξα δικό μου "μαγαζί", περνάω πιό πολύ χρόνο στο "πατρικό". Τι ανωμαλία κι αυτή...;

'Εχω πέσει πολύ την τελευταία βδομάδα. Βαριέμαι που ζω. Βαριέμαι να δουλέψω, βαριέμαι και να γράψω. Το οποίο συνήθως είναι αυτό που έκανα εν ώρα εργασίας ακριβώς επειδή βαρι;eμai να δουλέψω. Η κατάσταση είναι τραγική λοιπόν, όπως καταλαβαίνετε. Έχω να βγω και να σκουπιδιαστώ κάνα 10ήμερο -αυτό κι αν είναι τραγικό. Αφού αν δεν ήμουν CEO και μοναδικό μέλος του συμβουλίου μετόχων της Skoupidia Vriksellon θα με είχαν διώξει από τη θέση μου.  Χθές, Σάββατο βράδυ αφού είδα τη Στρέλλα (μεταξύ μας καύλωσα λίγο με την αρρωστημένη τροπή του σεναρίου. Όπως είχα καυλώσει και με τον Κυνόδοντα. Am I sick or what?)  ξέρετε τι έκανα για να διασκεδάσω τον εαυτό μου; Τρολάριζα 2 πιτσιρίκια σε ένα τσατ ρουμ που θέλανε να ζλησουνε τον έρωτα τους. Δηλαδή ο μαν ήθελε αυτή δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Anyhow εγώ τους έλεγα βλακείες και τους την έσπαγα, τρεις ώρες μετά τα μεσάνυχτα (ώρα Βελγίου) μόνο και μόνο επείδή δεν είχα τι άλλο να κάνω. Η αλήθεια είναι ότι έλεγε βλακείες ο μαν και τα ήθελε λίγο ο κώλος του αλλά όπως και νά 'χει. πόσο τραγικός είμαι;

Θέλετε άλλο παράδειγμα; Κυριακή πρώί, κάθομαι και γράφω μαλακίες στο μπλόγκ. Τι εννοείς δεν είναι πρωί νεαρέ μου; Εγώ τώρα ξύπνησα. Είπαμε είχα δουλειές χθές το βράδυ και ξενύχτησα, τι θες να κάνω; Με έχουνε πάρει ίσαμε....3 τηλέφωνα και μου 'χουνε στείλει ίσαμε....2 μηνύματα για να πάω για καφέ τώρα που μας θυμήθηκε πάλι ο ηλίας και εδώ στας Βρυξέλλας κι εγώ κάθομαι σα τον μαλάκα μες το σπίτι και γράφω για να ενημερώσω το κοινό μου για την ανεξήγητη απουσία μου όλες αυτές τις μέρες. Πόσο τραγικός; Μωρε δε πάτε να χεστήτε. Σας βαρέθηκα. Πάω να πιώ τη καφεδιά μου και να απολαύσω τις τελευταίες αχτίδες του ηλία. Στα διάλα!