Ο Βαλεντίνος έφτασε
Εμπρός βήμα ταχύ
Καπότες ν'αγοράσουμε
μπας και βραχειηψωλή
Φίλες και φίλοι, αγαπητά μου παιδιά, όπως πολύ καλά θα θυμάστε (δεν ξεχνιούνται τέτοιες ασύλληπτες στιγμές άλλωστε) πέρσι είχα καταπιαστεί για λίγο με το κοινό πλην πιασάρικο θέμα του άγιου του βάλεντίνου (ο οποίος ήταν έλλην για όσες κι όσους δεν γνωρίζουν, να τα λέμε αυτά...ποτέ δεν ξέρεις ποιος μας διαβάζει...μην χτυπήσει κάνα αξημέρωτο βράδυ η πόρτα μου και δω κάνα πλήθος από ανεγκέφαλα φρικία με πυρσούς και τσουγκράνες....τι εννοείς δεν έχει τοπική οργάνωση η χρυσά αυγά Α.Ε. στις βρυξέλλες;....φύλαγε τον κώλο σου να χεις τον μισό) με μεγάλη επιτυχία θα έλεγα αν ήμουν μετριόφρων αλλά επειδή δεν είμαι θα πω τα πράγματα με το όνομα τους: γάμησα ο μπούστης! Σας έχυσα τα μυαλά στην άσφαλτο και πέρασα από πάνω με το τρίκυκλο ποδηλατάκι μου ρίχνοντας στρακαστρούκες και σκορδάκια παράλληλα, κρατώντας ένα πούρο αβάνας στο ένα χέρι κι ένα 18άρι γουίσκι τσίβας ρήγκαλ μέ ένα παγάκι στο άλλο καθώς μια τρίπατη μουνάρα μου έπαιρνε πιπ....εεε συγνώμη παρασύρθηκα. Που είχαμε μείνει; Ναι που λέτε, αφού το περσινό το άρθρο γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία λοιπόν, είπα να επαναλάβω το εγχείρημα και φέτος. Αυτήν τη φορά όμως θα επικεντρώσω στους άντρε.