Σκασμός ρεμάλια και προσοχή γιατί το θέμα είναι κοινωνικό και πάρα πολύ σοβαρό και δεν κάνω πλάκα.
Μια πολύ μεγάλη ατάκα που συνηθίζω να λέω από πολύ πολύ μικρός, από τότε που ξετσουτσούνιασα κι άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο και πως αυτός πραγματικά λειτουργεί (από τα 25 περίπου δηλαδή) είναι η εξής ακόλουθη και βάλτε την καλά στο μυαλό σας, μικροί και μεγάλοι, άντρε και γυναίκε. Κυρίως οι άντρε όμως γιατί όπως θα αναλύσω και παρακάτω εσεις οι γυναίκε το ξέρετε από τα γενοφάσκια σας. Τα βυζιά είναι τα αρχίδια του μέλλοντος.
Το συγκεκριμμένο άρθρο υπάρχει στο χρονοντούλαπο του μυαλού μου αλλά και του μπλόγκερ εδώ και πολύ καιρό. Την αφορμή για να κάτσω να το τελειώσω και να το δημοσιεύσω μου την έδωσε η χθεσινή συναυλία των Dropkick Murphys (η οποία παρεμπιπτόντως γάμησε!) κατά την οποία συνέβη το εξής. Ενώ είμαστε ήδη στο ανκόρ και η τελειώνει η συναυλία (προτελευταίο τραγούδι φαντάσου), παίζουν αυτό
Και γίνεται ακριβώς αυτό που βλέπετε και στο βίδεο. Ανεβάζουν πάνω στη σκηνή μουνιά. ΜΟΝΟ μουνιά. Δηλαδή για να το φέρουμε και στα μέτρα του ποστ, ανθρώπινα όντα που φέρουν βυζιά!
Α, παρένθεση. Εσείς οι φίλοι μου τα ζώα, οι άντρες λέμε, μη κάνετε καμιά μαλακία και δεν δείτε το αποπάνω βιντεάκι ολόκληρο. Αν δεν σας αρέσει η μουσική πηγαίντε και δείτε μτά το 4ο λεπτό και πιο συγκεκριμμένα 4:44 και θα με θυμηθείτε. Θα πείτε "Βρε τον Τρυποκάρυδο, που σαι ρε ψυχή;". Μα τη μπαναΐα, στο roundhouse kick που σας κάνω.
Και συνεχίζω. Ανεβαίνουν οι γκόμενες που λέτε στη σκηνή και γίνεται ο κακός χαμός. Ντάξει δεν είναι τόσο ξεκώλια σα τις αμερικανίδες, οι δικές μας εδώ οι αλόγες, αλλά κάτι έγινε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τους άντριδη που θέλανε να ανέβουνε, να πούμε, να γουστάρουνε κι αυτοί λίγο, τους σπρώχνανε πίσω ωσάν τα ζώα οι σεκιουριτάδες. Είναι πράματα αυτά; Και ρωτάω αγαπητέ αναγνώστη: Γιατί; Μα γιατί δεν είχαν βυζιά φυσικά!
Άλλο παράδειγμα βγαλμένο μέσα από την καθημερινότητα μου: Στο τμήμα που δουλεύω (μεταλλειολογίας και μηχανικής υλικών) υπάρχει ένα εργαστήρι (workshop που λένε και στο χωριό μου) στο οποίο δουλεύουν δύο τύποι ψηλοί (ο μουστάκιας και ο κοκκινομάλλης) και πας και παραγγέλνεις να σου φτιάξουνε ο,τιδήποτε έχει σχέση με μέταλλα. Όποτε έχω πάει να μου φτιάξουν κάτι, μου λένε με απαθέστατο ύφος: "Έχουμε πολύ δουλειά αυτό το καιρό, πολλές παραγγελίες. Σε 2 με 3 μήνες θα στο χω έτοιμο" και συνεχίζουν να ξύνουν τα αρχίδια τους. Όποτε έχει πάει η φίλη μου η Μ. η οποία είναι κάτοχος ενός διόλου ευκαταφρόνητου ζεύγους βυζιών τί νομίζετε πως της λένε; Όχι take a wild guess ασ'ούμε. Χα! Πολύ σωστά μαντέψατε. Κατ' αρχάς αρχίζουν τα χαμογελίνα και τα πειραγματάκια οι κονιόρδοι. Κατα δεύτερόν της πουλάνε κι εκεινής το παραμύθι ότι είναι πολύ απασχολημένοι. Και στο τέλος της λένε, "'Αντε μόνο για σένα και μόνο αυτή τη φορά. Πέρνα άυριο να το πάρεις, θα είναι έτοιμο". Και το ξέρω επειδή μου τα λέει η Μ. Και ξαναρωτάω αγαπητέ: Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί η Μ. έχει βυζιά κι εγώ δεν έχω. Απλά, ξεκάθαρα, με διακρίσεις!
Θα μπορούσα να φέρω τόσα και τόσα παραδείγματα. Η λίστα είναι ατελείωτη. Ταξί, τράπεζες, εμπορικά καταστήματα κ.ο.κ. Παντού και πάντα ο άντρας αντιμετωπίζεται με ιδιοτέλεια, υστεροβουλία και προκατάληψη. Ενώ η γυναίκα...Για την γυναίκα φίλοι μου όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα. Και μετα σου λέει ισότητα. Ισότητα κι αρχίδια... Ούτε καν αρχίδια, πάνε αυτα. Ισότητα και βυζιά θα λέμε από δω και πέρα.
Διότι -κι εδώ αρχίζει το σοβαρό μέρος του ποστ- ισότητα ναι μεν, αλλά. Και εξηγούμαι αντρίκια και παντελονάτα ευθύς αμέσως. Ναι σας είχαμε στη πίπα και στη πίεση τόσα χρόνια τις γυναίκες εμείς οι άντρε, οι πολλά βαρίδε. Η κοινωνία ήτω φουλ πατριαρχική. Ναι κάναμε εγκλήματα ίσως, όλα στο όνομα της δήθεν ανωτερότητα μας σαν φύλο εις βάρος των απανταχού γυναικών. Το παραδέχομαι χωρίς υπεκφυγές και μα μου σου του. Είμασταν (και είμαστε ακόμα πολλοί εξ ημών) μαλάκες με περικεφαλαία.
Ο αγώνας για ισότητα νομίζω πως έχει πλέον χαθεί. Τα βυζιά έχουν επιβληθεί των αρχιδιών κατά κράτος. Παλιότερα ένα σετ αρχίδια ήταν αρκετό για να κάνεις τη δουλειά σου. Τώρα για να προοδέψεις σε αυτή τη κενωνία πρέπει η πούστης να ΄σαι ή να 'χεις βυζιά. Κύριοι το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε: ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.
Βασίκα αυτό. Τί, θέλετε και να το αναπτύξω κιόλα; Θέλει και συζήτηση δηλαδής; Υπάρχει κανείς που διαφωνεί επί της αρχής με αυτή τη δήλωση; Θέλετε να το θέσουμε προς ψήφιση άρθρο προς άρθρο; Εντάξει λοιπόν, αφού το ζητήσατε, ας παρακολουθήσουμε τον αγώνα.
Τα βυζιά μπαίνουν δυναμικά στον αγωνιστικό χώρο και ανοίγουν το σκορ από νωρίς:
Λοιπόν έχουμε και λέμε. Κατ'αρχάς είναι η καθαρά σωματική απόλαυση που μπορεί να σου προσφέρει το γεγονός οτί έχεις βυζιά,. Δηλαδή δε λέω και τα αρχίδια καλά είναι, μικρά και βολικά, αλλά ρε φίλε έχουν τρίχες και βρωμάνε αρχιδίλα. Ενω τα βυζά...μεγάλα, μαλακά, ζουμερά, θες να τα πιάνεις συνεχώς, να τα χαιδέυεις, να τους βγάζεις ονόματα. Όχι δηλαδή βρείτε μου έναν άντρα που έχει βαφτίσει τα αρχίδια του. Ούτε ένας. Αντιθέτως όλοι οι άντρες που ξέρω (εαυτού συμπεριλαμβανομένου) έχουν - τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους- βαφτίσει ένα ζευγάρι βυζιά. Με διαφορετικά ονόματα το καθένα. Εγω λοιπόν άμα είχα βυζιά και θα τα βάφτιζα και θα τα χάιδευα και θα τα ζουλούσα κι απ όλα...αμε! Άρα: βυζιά-αρχίδια 1-0
Η τακτική των αρχιδιών να παίξουν φουλ επίθεση με ξαφνικές άμυνες αποδίδει καρπούς: Τα αρχίδια ισοφαρίζουν:
Ε ρε φίλε όπως και να το κάνεις τα αρχίδια είναι πιο βολικά από τα βυζιά. Καθαρά χωροταξικά μιλώντας. Τι χώρο πιάνουν μωρέ τα κακόμοιρα; Ενω τα βυζά (ντάξει δεν μιλάμε για τις κατηγορίες τηγανητό αυγό και κάτω) μπορούν αν γίνουν μπελάς και να προκαλέσουν μέχρι και ιατρικά προβήματα (πόνοι στη μέση κτλ). Έχω γνωρίσει πιπινάκι 17 χρονώ που θα πήγαινε να κάνει αφαίρεση γιατί δεν άντεχε το βάρος. Κι έχω επίσης φίλη που παραπονιέται συνέχεια κι όλο λέει κι αυτή ότι θα πάει να κάνει αφαίρεση (αλλά δεν την αφήνω). Ενώ ο άντρας φίλε, όσα "κιλά αρχίδια" και να λέει ότι έχει κι όσο κι αν "χρειάζεται μπαγκαζιέρα για να τα κουβαλήσει" η ουσία παραμένει. Μπορεί και τα βολεύει όμορφα κι ωραία μέσα στα παντελόνια του. 1-1
Το παιχνίδι είναι απολύτως ισορροπημένο καθώς τα βυζιά πετυχαίνουν ένα γρήγορο γκόλ το οποίο όμως δεν προλαβαίνουν να χαρούν καθώς τα αρχίδια ισοφαρίζουν το αμέσως επόμενο λεπτό:
Κοίτα να δεις. Τα αρχίδια πρήζονται και πονάνε. Όχι δε μιλάω μεταφορικά, σε φάση "μου 'χεις πρήξει τα αρχίδια με τις μαλακίες σου". Μιλάω για όταν καυλαντίζεις με μια γκόμενα και στο τέλος δεν σου κάθεται και τα αρχίδια σου πρήζονται, γίνονται μπλε και πονάνε, φαινόμενο γνωστό και ως blue balls. Τα βυζιά πάλι πρήζονται και πονάνε όταν οι γυναίκες έχουν περίοδο, καθώς επίσης κι όταν είναι έγγυες. Τέλος πονάνε σε μια συγκεκριμμπένη εργασιακή ομάδα γυναικών, μετά από πολλές ώρες δουλειάς. Τις στριπτιτζούδες. Οκ βασικά τώρα που το σκέφτομαι εδώ τα αρχίδια θα μπορούσαν να είχαν προηγηθεί, γιατί ο πόνος των βυζιών είναι τακτικός και πιο συχνός αλλά ο διαιτητής είναι ξεκάθαρα πουλημένος. Ας είναι. 2-2 λοιπόν
Τα βυζιά επανακτούν τον νευραλγικό χώρο του κέντρου και κάνουν επίδειξη δύναμης. Κρύβουν τη μπάλλα και παίζουν σαν τη Μπάρτσα στη καλή της μέρα ενώ κάνουν τα αρχίδια να μοιάζουν με τον Α.Ο. Κωλοπετινίτσας:
Βασικά ο αγώνας ήταν χαμένος για τα αρχίδια από την αρχή και το ξέραμε. Έπρεπε όμως να σταθούν αντάξια του ονόματος τους και να το παλέψουν.
Μια πολύ μεγάλη ατάκα που συνηθίζω να λέω από πολύ πολύ μικρός, από τότε που ξετσουτσούνιασα κι άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο και πως αυτός πραγματικά λειτουργεί (από τα 25 περίπου δηλαδή) είναι η εξής ακόλουθη και βάλτε την καλά στο μυαλό σας, μικροί και μεγάλοι, άντρε και γυναίκε. Κυρίως οι άντρε όμως γιατί όπως θα αναλύσω και παρακάτω εσεις οι γυναίκε το ξέρετε από τα γενοφάσκια σας. Τα βυζιά είναι τα αρχίδια του μέλλοντος.
Το συγκεκριμμένο άρθρο υπάρχει στο χρονοντούλαπο του μυαλού μου αλλά και του μπλόγκερ εδώ και πολύ καιρό. Την αφορμή για να κάτσω να το τελειώσω και να το δημοσιεύσω μου την έδωσε η χθεσινή συναυλία των Dropkick Murphys (η οποία παρεμπιπτόντως γάμησε!) κατά την οποία συνέβη το εξής. Ενώ είμαστε ήδη στο ανκόρ και η τελειώνει η συναυλία (προτελευταίο τραγούδι φαντάσου), παίζουν αυτό
Και γίνεται ακριβώς αυτό που βλέπετε και στο βίδεο. Ανεβάζουν πάνω στη σκηνή μουνιά. ΜΟΝΟ μουνιά. Δηλαδή για να το φέρουμε και στα μέτρα του ποστ, ανθρώπινα όντα που φέρουν βυζιά!
Α, παρένθεση. Εσείς οι φίλοι μου τα ζώα, οι άντρες λέμε, μη κάνετε καμιά μαλακία και δεν δείτε το αποπάνω βιντεάκι ολόκληρο. Αν δεν σας αρέσει η μουσική πηγαίντε και δείτε μτά το 4ο λεπτό και πιο συγκεκριμμένα 4:44 και θα με θυμηθείτε. Θα πείτε "Βρε τον Τρυποκάρυδο, που σαι ρε ψυχή;". Μα τη μπαναΐα, στο roundhouse kick που σας κάνω.
Και συνεχίζω. Ανεβαίνουν οι γκόμενες που λέτε στη σκηνή και γίνεται ο κακός χαμός. Ντάξει δεν είναι τόσο ξεκώλια σα τις αμερικανίδες, οι δικές μας εδώ οι αλόγες, αλλά κάτι έγινε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τους άντριδη που θέλανε να ανέβουνε, να πούμε, να γουστάρουνε κι αυτοί λίγο, τους σπρώχνανε πίσω ωσάν τα ζώα οι σεκιουριτάδες. Είναι πράματα αυτά; Και ρωτάω αγαπητέ αναγνώστη: Γιατί; Μα γιατί δεν είχαν βυζιά φυσικά!
Άλλο παράδειγμα βγαλμένο μέσα από την καθημερινότητα μου: Στο τμήμα που δουλεύω (μεταλλειολογίας και μηχανικής υλικών) υπάρχει ένα εργαστήρι (workshop που λένε και στο χωριό μου) στο οποίο δουλεύουν δύο τύποι ψηλοί (ο μουστάκιας και ο κοκκινομάλλης) και πας και παραγγέλνεις να σου φτιάξουνε ο,τιδήποτε έχει σχέση με μέταλλα. Όποτε έχω πάει να μου φτιάξουν κάτι, μου λένε με απαθέστατο ύφος: "Έχουμε πολύ δουλειά αυτό το καιρό, πολλές παραγγελίες. Σε 2 με 3 μήνες θα στο χω έτοιμο" και συνεχίζουν να ξύνουν τα αρχίδια τους. Όποτε έχει πάει η φίλη μου η Μ. η οποία είναι κάτοχος ενός διόλου ευκαταφρόνητου ζεύγους βυζιών τί νομίζετε πως της λένε; Όχι take a wild guess ασ'ούμε. Χα! Πολύ σωστά μαντέψατε. Κατ' αρχάς αρχίζουν τα χαμογελίνα και τα πειραγματάκια οι κονιόρδοι. Κατα δεύτερόν της πουλάνε κι εκεινής το παραμύθι ότι είναι πολύ απασχολημένοι. Και στο τέλος της λένε, "'Αντε μόνο για σένα και μόνο αυτή τη φορά. Πέρνα άυριο να το πάρεις, θα είναι έτοιμο". Και το ξέρω επειδή μου τα λέει η Μ. Και ξαναρωτάω αγαπητέ: Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί η Μ. έχει βυζιά κι εγώ δεν έχω. Απλά, ξεκάθαρα, με διακρίσεις!
Θα μπορούσα να φέρω τόσα και τόσα παραδείγματα. Η λίστα είναι ατελείωτη. Ταξί, τράπεζες, εμπορικά καταστήματα κ.ο.κ. Παντού και πάντα ο άντρας αντιμετωπίζεται με ιδιοτέλεια, υστεροβουλία και προκατάληψη. Ενώ η γυναίκα...Για την γυναίκα φίλοι μου όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα. Και μετα σου λέει ισότητα. Ισότητα κι αρχίδια... Ούτε καν αρχίδια, πάνε αυτα. Ισότητα και βυζιά θα λέμε από δω και πέρα.
Διότι -κι εδώ αρχίζει το σοβαρό μέρος του ποστ- ισότητα ναι μεν, αλλά. Και εξηγούμαι αντρίκια και παντελονάτα ευθύς αμέσως. Ναι σας είχαμε στη πίπα και στη πίεση τόσα χρόνια τις γυναίκες εμείς οι άντρε, οι πολλά βαρίδε. Η κοινωνία ήτω φουλ πατριαρχική. Ναι κάναμε εγκλήματα ίσως, όλα στο όνομα της δήθεν ανωτερότητα μας σαν φύλο εις βάρος των απανταχού γυναικών. Το παραδέχομαι χωρίς υπεκφυγές και μα μου σου του. Είμασταν (και είμαστε ακόμα πολλοί εξ ημών) μαλάκες με περικεφαλαία.
Κι ύστερα ήρθαν αυτές
και μετά αυτές
και πιό μετά αυτές
Και διεκδίκησαν την ισότητα μεταξύ αντρών και γυναικών. Και την πέτυχαν. Την πέτυχαν; Για μισό λεπτό. Μιλάμε για ισότητα. Σωστά; Σωστά! Η ισότητα δεν είναι κάτι που δουλεύει και προς τις δύο κατευθύνσεις; Κι εδώ εντοπίζεται το πρόβλημα αγαπητέ αναγνώστη. Ότι είπαμε στη γριά να χέσει και ξεκωλιάστηκε. Και η πλάστιγγα της ζυγαριάς όχι μόνο ήρθε στα ίσα της αλλά έγειρε και από την άλλη πλευρά. Όταν λέμε ισότητα εννοούμε ισότητα κορίτσια. Καταλάβετε το επιτέλους. Όχι όποτε σας συμφέρει είμαστε ίσοι κι όποτε σας συμφέρει είστε μικρά κι ανυπεράσπιστα κοριτσάκια.
Και ντάξει δε λέω να επιστρέψουμε δεκαετίες πίσω και να επανέλθει η αντρική καταπίεση
αλλά ρε πούστη μου, να έχουμε ακριβώς τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Και την ίδια αντιμετώπιση.
Και κάπου εδώ τελειώνει και το σοβαρό μέρος του πόστ.
Ο αγώνας για ισότητα νομίζω πως έχει πλέον χαθεί. Τα βυζιά έχουν επιβληθεί των αρχιδιών κατά κράτος. Παλιότερα ένα σετ αρχίδια ήταν αρκετό για να κάνεις τη δουλειά σου. Τώρα για να προοδέψεις σε αυτή τη κενωνία πρέπει η πούστης να ΄σαι ή να 'χεις βυζιά. Κύριοι το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε: ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.
Βασίκα αυτό. Τί, θέλετε και να το αναπτύξω κιόλα; Θέλει και συζήτηση δηλαδής; Υπάρχει κανείς που διαφωνεί επί της αρχής με αυτή τη δήλωση; Θέλετε να το θέσουμε προς ψήφιση άρθρο προς άρθρο; Εντάξει λοιπόν, αφού το ζητήσατε, ας παρακολουθήσουμε τον αγώνα.
Τα βυζιά μπαίνουν δυναμικά στον αγωνιστικό χώρο και ανοίγουν το σκορ από νωρίς:
Λοιπόν έχουμε και λέμε. Κατ'αρχάς είναι η καθαρά σωματική απόλαυση που μπορεί να σου προσφέρει το γεγονός οτί έχεις βυζιά,. Δηλαδή δε λέω και τα αρχίδια καλά είναι, μικρά και βολικά, αλλά ρε φίλε έχουν τρίχες και βρωμάνε αρχιδίλα. Ενω τα βυζά...μεγάλα, μαλακά, ζουμερά, θες να τα πιάνεις συνεχώς, να τα χαιδέυεις, να τους βγάζεις ονόματα. Όχι δηλαδή βρείτε μου έναν άντρα που έχει βαφτίσει τα αρχίδια του. Ούτε ένας. Αντιθέτως όλοι οι άντρες που ξέρω (εαυτού συμπεριλαμβανομένου) έχουν - τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους- βαφτίσει ένα ζευγάρι βυζιά. Με διαφορετικά ονόματα το καθένα. Εγω λοιπόν άμα είχα βυζιά και θα τα βάφτιζα και θα τα χάιδευα και θα τα ζουλούσα κι απ όλα...αμε! Άρα: βυζιά-αρχίδια 1-0
Η τακτική των αρχιδιών να παίξουν φουλ επίθεση με ξαφνικές άμυνες αποδίδει καρπούς: Τα αρχίδια ισοφαρίζουν:
Ε ρε φίλε όπως και να το κάνεις τα αρχίδια είναι πιο βολικά από τα βυζιά. Καθαρά χωροταξικά μιλώντας. Τι χώρο πιάνουν μωρέ τα κακόμοιρα; Ενω τα βυζά (ντάξει δεν μιλάμε για τις κατηγορίες τηγανητό αυγό και κάτω) μπορούν αν γίνουν μπελάς και να προκαλέσουν μέχρι και ιατρικά προβήματα (πόνοι στη μέση κτλ). Έχω γνωρίσει πιπινάκι 17 χρονώ που θα πήγαινε να κάνει αφαίρεση γιατί δεν άντεχε το βάρος. Κι έχω επίσης φίλη που παραπονιέται συνέχεια κι όλο λέει κι αυτή ότι θα πάει να κάνει αφαίρεση (αλλά δεν την αφήνω). Ενώ ο άντρας φίλε, όσα "κιλά αρχίδια" και να λέει ότι έχει κι όσο κι αν "χρειάζεται μπαγκαζιέρα για να τα κουβαλήσει" η ουσία παραμένει. Μπορεί και τα βολεύει όμορφα κι ωραία μέσα στα παντελόνια του. 1-1
Το παιχνίδι είναι απολύτως ισορροπημένο καθώς τα βυζιά πετυχαίνουν ένα γρήγορο γκόλ το οποίο όμως δεν προλαβαίνουν να χαρούν καθώς τα αρχίδια ισοφαρίζουν το αμέσως επόμενο λεπτό:
Κοίτα να δεις. Τα αρχίδια πρήζονται και πονάνε. Όχι δε μιλάω μεταφορικά, σε φάση "μου 'χεις πρήξει τα αρχίδια με τις μαλακίες σου". Μιλάω για όταν καυλαντίζεις με μια γκόμενα και στο τέλος δεν σου κάθεται και τα αρχίδια σου πρήζονται, γίνονται μπλε και πονάνε, φαινόμενο γνωστό και ως blue balls. Τα βυζιά πάλι πρήζονται και πονάνε όταν οι γυναίκες έχουν περίοδο, καθώς επίσης κι όταν είναι έγγυες. Τέλος πονάνε σε μια συγκεκριμμπένη εργασιακή ομάδα γυναικών, μετά από πολλές ώρες δουλειάς. Τις στριπτιτζούδες. Οκ βασικά τώρα που το σκέφτομαι εδώ τα αρχίδια θα μπορούσαν να είχαν προηγηθεί, γιατί ο πόνος των βυζιών είναι τακτικός και πιο συχνός αλλά ο διαιτητής είναι ξεκάθαρα πουλημένος. Ας είναι. 2-2 λοιπόν
Τα βυζιά επανακτούν τον νευραλγικό χώρο του κέντρου και κάνουν επίδειξη δύναμης. Κρύβουν τη μπάλλα και παίζουν σαν τη Μπάρτσα στη καλή της μέρα ενώ κάνουν τα αρχίδια να μοιάζουν με τον Α.Ο. Κωλοπετινίτσας:
Βασικά ο αγώνας ήταν χαμένος για τα αρχίδια από την αρχή και το ξέραμε. Έπρεπε όμως να σταθούν αντάξια του ονόματος τους και να το παλέψουν.
3-2
4-2
5-2
6-2
7-2
8-2
Ευτυχώς ο διαιτητής μας λυπήθηκε και το σφύριξε...
Τουλάχιστον οι άντρες δεν έχουν περίοδο!