Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Αντι προκύρηξης

Σήμερα είναι η πρώτη μέρα που ξυπνάω στο καινούργιο μου διαμέρισμα. Ακόμα δεν είναι επιπλωμένο όπως βλέπετε, αλλά σιγά σιγά θα το φτιάξουμε. Είπαμε να μην έχει φρου φρου κι αρώματα φυσικά, αλλά χρειάζεται να έχει τον δικό του χαρακτήρα. Τον δικό μου χαρακτήρα δηλαδή. Η χθεσινή ανάρτηση ήταν πιλοτική. Ήταν κάτι που έγραψα στη χέστρα τις προάλλες και σκέφτηκα ότι ταιριάζει γάντι για πρώτο ποστ καθώς ό,τι γράφω εδώ μέσα ως επι το πλείστον θα είναι για το καζανάκι.

Και μιας και είμαι ανορθοδοξος και το ξεκίνησα ανάποδα το πράγμα, ας πούμε σήμερα τι ακριβώς, στο περίπου, έχετε να περιμένετε από αυτό το μπλόγκι. Κατ' αρχάς, όπως είπα και στο πατρικό, τα "άρθρα" θα είναι πιο πολύ αηδίες και τυχαίες σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό παρά σοβαρές συγκροτημένες εκθέσεις που υποστηρίζουν την τάδε άποψη (λες και τα άλλα ήταν τέτοια χα χα χα). Επίσης μπορεί να είναι κάποια κομμάτια που έχω γράψει παλιότερα αλλά καταπιεζόμουν από τον άλλο να μην τα ανεβάσω γιατί ήταν πολύ κάφρικα. Τέλος μπορεί να είναι κάποιο βιντεάκι ή κάποιο τραγούδι που είδα ή άκουσα στο συσωλήν και μου άρεσε. Κοινώς αν θέλετε ποιότητα να πάτε στο Trip-O-karidos. Εδώ θα ανεβάζω πράγματα έτσι για να πω ότι τα ανέβασα.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω πως το trolling όπως και το κάπνισμα  επιτρέπεται καθ' όλη διάρκεια της πτήσης. Γι' αυτό τρολάρετε και καπνίστε άφοβα. Άμα θέλετε κάντε τα και τα δύο ταυτόχρονα, δεν με πειράζει. Ακόμη αν θέλετε σβήστε τη γόπα πάνω στην οθόνη ή πετάξτε τη τζιβάνα με οργή πάνω της καθώς τρολάρετε. Εμένα να! στα αρχίδια μου!

Αντε και για να αρχίσει ωραία η μέρα πάρτε τραγουδάκι...(ο τύπος είναι μεγάλο είδωλο, θέλω να κάνω εγχείρηση αλλάγης φύλου για να κάνω το παιδί του...)


Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Μαδάς ρε;;;

Βρίσκομαι στο αεροδρόμιο προηγμένης ευρωπαικής χώρας και περιμένω μια φίλη μου να έρθει. Αν και υπάρχουν πολλές αντιρρήσεις επ' αυτού. (Όχι το "προηγμένης" αλλά το "χώρας"). Έχω αρκετή ώρα στη διαθεσή μου οπότε λέω "δε πάω να ρίξω ένα χέσιμο να περάσει κι η ώρα". Το πόσο προηγμένη είναι η εν λόγω χώρα φαίνεται από το γεγονός ότι μου παρέχει ακόμα και χάρτινο κάλυμα για να βάλω ανάμεσα στο καπάκι της χέστρας και τον κωλαράκο μου μην τυχόν ακουμπήσω και κολλήσω καμιάν αρρώστεια από τον προηγούμενο τελειωμένο λεχρίτη που βρήκε ευκαιρία να χέσει στο αεροδρόμιο για να μη χαλάει νερό στο σπίτι του. Βάζω λοιπόν το ειδικό χαρτί απάνω στο θρόνο και κάθομαι ο άρχοντας. Και κάνω τη δουλειά μου όμορφα και ωραία. Κι όταν έρχεται η ώρα να κλείσει η συμφωνία και να πέσουν οι υπογραφές στα χαρτιά, τι βλέπω; 
Το κωλόχαρτο! Το κωλόχαρτο δεν λείπει μεν, αλλά δεν είναι κωλόχαρτο. Είναι κωλοχαρτομάντηλα! Are you fucking kidding me? Περιμένω γύρω στα 3-4 δευτερόλεπτα να πεταχτεί ο Φερεντίνος και να μου κάνει ΜΠΑΜ!, αλλά μάταια. Τι να τα κάνω τούτα εδώ; Ποιός Βέλγος "Αινστάιν" υπεύθυνος καθαριότητας αεροδρομίου το σκέφτηκε; Άραγε έχει δοκιμάσει ο ίδιος να σκουπιστεί με δαύτα; Ένα δεν φτάνει ούτε για αστείο! Και κάθομαι και τα κολλάω δυο και τρία μαζί λες και κολλάω Rizla μικρά (ασημί εννοείται...)για τριφυλλο. Ημαρτον παναΐα μου...!
Και σαν να μην έφτανα όλα αυτά...είναι και σκληρά σαν γυαλόχαρτο. Εμένα ο κωλαρίνος μου θέλει το χαρτί το απαλό το ντελικάτο με άρωμα ροδάκινο και φρούτα του δάσους. Σαν εκείνο στη διαφήμιση με τα κουτάβια. Να 'χω το κωλόχαρτο από τη μία και το κουτάβι από την άλλη και να μην ξέρω ποιό να χαιδέψω και με ποιό να σκουπιστώ. Και να ρωτάω το κουτάβι: "Μαδάς ρε;;;"