Ρόδα, τσάντα και μιλφίδι 4

Σήμερα θα μιλήσουμε για ταινίες. Αν και δεν είμαι κανάς τρελλός κριτικός κινηματογράφου σαν το φίλο μου το Spasokarido, θα προσπαθήσω όμως.

Πρώτον χθες το βράδυ, λόγω άπειρης βαρεμάρας (δεν το λέω για δικαιολογία αυτό, απλά ας αναγνωριστεί ως ελαφρυντικό), συνεπικουρούμενη από αρκετή δόση περιέργειας η αλήθεια είναι αλλά κατά βάση - και επειδή είμαι παντελονάτος θα το παραδεχτώ- απλά και μόνο επειδή είμαι παλιομαζόχα του κερατά (οκ τέρμα με τον πρόλογο, μέχρι κι εγώ κουράστηκα...), κάθισα να δω το ρόδα τσάντα και κοπάνα. Το καινούργιο. Παρ'όλες τις θαφτικές κριτικές που είχα ακούσει από φίλους και γνωστούς. Τουλάχιστον προσπάθησα να το δω, γιατί τελικά άντεξα μόνο 28 λεπτά.

Ένα έχω μόνο να πω. Όμηρε Ευστρατιάδη τον παίρνεις! Ποιός θα με αποζημιώσει γαμώ για αυτά τα 28 χαμένα λεπτά από τη ζωή μου, που τα πέταξα στην αποχεύτευση μαζί με την κουράδα που έχεις το θράσσος να ονομάζεις ταινία; Που καλύτερα να έβαζα μανταλάκια σε όλο μου το κορμί για 28 λεπτά παρά αυτό. Ακόμα και στην εκκλησία μπορώ να αντέξω για πάνω από 28 λεπτά. Εκέι τουλάχιστον την ακούς λίγο από το λιβάνι, ακούς και τις ψαλμωδίες που με λίγη φαντασία φέρνουν λίγο σε Dead Can Dance χαζεύεις λίγο και της εικόνες με τον Χριστό και τη μάνα του στους τοίχους και γίνεται η δουλειά. Που θες να μου περάσεις και κοινωνικό μήνυμα - μη χέσω μες στο κρανίο της νεκρής γιαγιάς σου - με το ηλίθιο τραγουδάκι στους τίτλους αρχής; Δεν ξέρω τι γίνεται μετά τα 28 πρώτα λεπτά και δεν θέλω και να μάθω ποτέ. Λες και το σενάριο από μια μεγάλη πατάτα με επίστρωση ευκοίλιας μπορεί ξαφνικά να γίνει αριστούργημα ή οι ηθόποιοί να συνειδητοποιήσουν ότι δεν παίζουν σε σχολικό σκέτς αλλά σε ταινία. Σοβαρά τώρα, αν είχαν πάρει 15-20 πακιστανούς από αυτούς που κάθονται (αλήθεια τί στο πούτσο; αυτό το βαθύ κάθισμα είναι κάποια αρχαία τεχνική τύπου γιόγκα που προέρχεται από τα βάθη των αιώνων; δεν πίανεται το κωλομέρι τους τόσες ώρες στην ίδια στάση;)  κάθε πρωί στα πεζοδρόμια και τις πλατείες περιμένοντας κάναν εργολάβο να έρθει να τους μαζέψει για μεροκάματο στην οικοδομή και τους λέγανε να παίξουνε στην ταινία καλύτερα θα παίζανε. Ακόμα και ο Βουτσάς, γιαν τον οποίο παίζει ένα σχετικό respect όπως και να το κάνεις, ήταν για κλάματα. Οκ οι παλιές ταινίες, αν και δεν ήταν τίποτα οσκαρικά αριστουργήματα, μας άρεσαν. Και μας άρεσαν κυρίως γιατί είμασταν μικρά γυμνασιόπεδα που ακούγαμε βρισιές και βλέπαμε καφριλίκια στην οθόνη μας και γουστάραμε. Αλλά αυτό το χθεσινό ήταν πιο τραβηγμένο κι από τα μάγουλα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Ημαρτον! Ντάξει δεν ξέρω, ίσως έχω μεγαλώσει και δεν μπορώ να ταυτιστώ με τα παιδιά που πηγαίνουν τώρα σχολείο. Ίσως αυτά το βρήκαν αστείο και διασκεδαστικό. Αν ισχύει όμως όντως κάτι τέτοιο τότε ένα έχω να πώ. Τη γαμήσαμε αν αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον της Ελλάδας. Όχι ότι έτσι κι αλλιώς δεν την γαμήσαμε...αλλά λέμε τώρα.

Δεύτερον. Είδα χθες κάτι αφίσσες στο δρόμο να διαφημίζουν το Scream το 4. Αν και δεν είμαι τρελλός φαν τις έχω δει τις πρώτες 3. Οκ το πρώτο πρώτο κάτι είπε, τα υπόλοιπα από αδιάφορα εώς ψιλο-για-το-μπούτσο. Τι διάολο όμως; Ποιός μαλάκας θα είναι ο δολοφόνος αυτή τη φορά. Είμαι περίεργος να δώ τι σκατά θα σκεφτούνε. Στο πρώτο ήταν ο γκόμενος της Καυλίτας (αγαπάμε Neve Campbell, αν και απ'ότι είδα έχει σπάσει λίγο το προσωπάκι κι έχει φακλανέψει λίγο, αλλά δεν πάυει να είναι τρελλό μιλφίδι) με τον ανισόρροπο φίλο του, επειδή αυτός λέει ήτανε γιός του τύπου με τον οποίο χαμουρευόταν, συγνώμη πηδιότανε ήθελα να πω, η μάνα της και του μείνανε ψυχολογικά τραύματα. Στο δεύτερο ήταν η μάνα του τύπου που ήθελε να πάρει εκδίκηση για το θάνατο του γιού της. Στο τρίτο ήταν ο ετεροθαλής αδερφός της Καυλίτας από ένα παλιό βιασμό της μάνας της (καλό πουτανάκι ήταν και του λόγου της) και ήθελε να τους σφάξει όλους επειδή βίωσε την απόρριψη στο πετσί του και τηνε πήρε λίγο βαριά. Σε αυτό εδώ τι στο πούτσο θα είναι; Θα είναι ο μπάσταρδος -αγγένητος ακόμα- γιος της Καυλίτας που προέκυψε από αιμομιξία μεταξύ αυτής και του πεθαμένου αδερφού της ο οποίος είχε κρατήσει λίγο σπέρμα για ώρα ανάγκης στην κατάψυξη, που θα σκάσει μύτη απο το μέλλον και θα θελήσει να τα κάνει όλα πουτάνα και να σφάξει ότι κινείται επειδή τα παιδάκια στο σχολείο (του μέλλοντος) τον κοροιδεύουν; Σε στυλ "Φέρτε μου ένα μαχαίρι να σφάξω τη μάνα μου πριν με γεννήσει ακόμα, για να γλιτώσω από το ρεζιλίκι στην 2α γυμνασίου". Κι όχι τίποτα άλλο αλλά θα βγει και Scary Movie 5 μετά απ' αυτό. Δεν το 'χατε υπολογίσει αυτό, έ ψαράδες; Το μόνο θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι πεθαίνει μάλλον το καριολοπούτανο η Courtney Cox κατά πως λέν τα spoilers. Μόνο και μόνο γι' αυτό αλλά και για μιλφίδι Neve Campbell θα κάνω τη καρδιά μου πέτρα και θα το δώ...όταν ανέβει σε divx στο internet φυσικά.

Παρτε και λίγο Lesbian Scene από Wild things να γουστάρουμε πρωινιάτικα. (Στην αρχή σκέφτηκα να βάλω το trailer του Scream 4, αλλά μετά λέω μαλακίες θα κάνουμε τώρα...;)