Αληθινές Ιστορίες

A) Μόνο αγάπη ρε μουνιά!

Ξύπνησα σήμερα που λες στο σπίτι μιας random γκόμενας που τσίμπησα χθες το βράδυ σ'ένα μπαράκι της Τρυποκαριδίνας και ετοιμαζόμαστε να φύγουμε για τη δουλειά. Ο καθένας την δικιά του εννοείται. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως. Η συντρόφισσα βιάζεται κι εγώ χέζομαι. Μαλακιά έγινε. Περπατάω σφιγγοντας τα κωλομάγουλα όσο μπορώ καλύτερα και προσπαθώ να μιλάω όσο λιγότερο γίνεται. Και όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, τα ακούω κι από πάνω. "Τι έχεις; Γιατι δεν μου μιλάς; Σου έκανα κάτι; Έχεις κάτι; Δεν με θες πια; Δεν με αγαπάς; Έχω παχύνει; Βρήκες άλλη; Αυτό είναι! Πιστέυεις ότι πάχυνα και βρήκες άλλη! Θέλεις να χωρίσουμε;" Κι όλα αυτά χωρίς διάλειμμα και χωρίς ανάσα. Οπότε κι εγώ παίρνω το πιο μελιστάλαχτο βλέμμα που μου επέτρεπαν οι συνθήκες και την κοιτάω στα μάτια. "Όχι αγαπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις. Απλά χέζομαι σαν τρελλός. Μήπως έχεις κάνα χαρτομάντηλο γιατί δεν με βλέπω να φτάνω μέχρι τον σταθμό;" Ξέρετε τι είναι αγάπη ρε σκατιάρηδες;

Μη μου κάνεις εμένα τον κινέζο!

Και τώρα που γνωρίσατε τα σκουπίδια του Βελγίου μπορώ ελεύθερα πλέον να σας πρήζω τα αρχίδια με σκουπιδοιστορίες. Όπως για παράδειγμα η παρακάτω σνομιλία που είχα με τον Πρίμιτιβ μέσω φατσοβιβλίου πριν από λίγη μόλις ωρα.

Τ: - Ρε μαλάκα, έχω εδώ δίπλα μου δύο κινέζους. Απορώ πως συννενοούνται αυτοί οι άνθρωποι. Έχουν μπερδέψει τα σύμφωνα με τα φωνήεντα. Πώς βγάζουν άκρη;

Π: - Εγώ νομίζω πως απλά μιλάνε στον αέρα και ο άλλος κουνάει το κεφάλι κάνωντας ότι καταλαβαίνει. Δηλαδή κάνουν τους κινέζους...伽米色!

Έπειτα μπήκα κι εγώ στη συζήτηση (για την ακρίβεια αντικατέστησα τον ένα κινέζο που έφυγε) καθώς έκλασα σχεδον στη μούρη του έτερου κινέζου -νομίζω πρέπει να ακούστηκε κιόλας- κι ύστερα έκανα τον κινέζο. Τελικά τα κινέζικα είναι πολύ εύκολη γλώσσα...Μην ακούτε τις μαλακίες που σας λένε.

Α και το βιντεάκι σας για σήμερα έχει ήρωα έναν τύπο που έυκολα θα μπορούσε να είναι ο επίτιμος πρόεδρος της Skoupidia Velgiou Inc....Εύκολα όμως. 艘批嗲鳄梨

Skoupidia Velgiou inc.

Σήμερα θα μιλήσουμε για σκουπίδια (και πολύ αργήσαμε). Όχι οποιαδήποτε σκουπίδια αλλά τα σκουπίδια του Βελγίου συγκεκριμμένα. Ξέρετε, ανακύκλωση, κομποστοποίηση....ε καμία σχέση. Εγώ μιλάω για άλλα σκουπίδια, ζωντανά, που μιλάνε και περπατάνε αναμεσά μας. Or should I say...που μιλάμε και περπατάμε αναμεσά σας. Γιατι...ναι...ειμαι ενα σκουπίδι και δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ. Είμαι σκουπίδι και είμαι καλα!

(Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω μια τεράστια παρένθεση σε μορφή παραγράφου. Οι ισπανοί - εκτός από το ότι γενικά είναι μαλάκες και αντιπαθείς και μας κλέβουν τις γυναίκες- έχουν δύο λέξεις για το ρήμα "είμαι". Το soy (απαρεμφ. ser) που δηλώνει ορισμό/ιδιότητα και το estoy (απαρεμφ. estar) που δηλώνει κατάσταση/τοποθέτηση. Π.χ. είμαι άντρας = soy hombre, είμαι άσπρος = soy blanco, ενώ είμαι παντρεμένος = estoy casado, είμαι εδώ = estoy aqui. Το 'χουμε; Πάρα πολύ ωραία, συνεχίζω.)

Έχοντας διευκρινήσει λοιπόν τα παραπάνω, θα ήθελα να πω το εξής. Πολλοί από εσάς έχετε υπάρξει σκουπίδια, αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Σίγουρα θα θυμάστε αρκετές φορές τον εαυτό σας να λέει: "Πωωω, σκουπίδι έγινα πάλι" ή "Πωω, τι σκουπίδι που είμαι". Αυτό όμως αναφέρεται σε κάποια παροδική κατάσταση από την οποία έχετε περάσει. Κοινώς αν είσασταν ισπανοί θα λέγατε "estoy scupidi". Στην περίπτωση μου όμως ο χαρακτηρισμός σκουπίδι υποδηλώνει μία ιδιότητα μου. Άρα αν ήμουν ισπανός - θεός φυλάξοι - θα έλεγα "soy scupidi".

Φυσικά δεν είμαι μόνος μου σε αυτήν την προσπάθεια αυτοαπαξίωσης και αυτοκαταστροφής. 'Αξιοι συμπαραστάτες μου είναι τα υπόλοιπα σκουπίδια του Βελγίου, ο Primitive, o Πρίγκηπας και ο Χομπίστας οι οποίοι είναι στρατηγικά τοποθετημένοι στα κεντρικά της Skoupidia Velgiou Inc. τα οποία βρίσκονται στο Leuven και γι' αυτό και είναι γνωστοί και ως σκουπίδια του Leuven. Αντίστοιχα, εγώ συντηρώ το παράρτημα Βρυξελλών με αρκετή άνεση και επιτυχία και η κωδική μου ονομασία είναι σκουπίδι των Βρυξελλών.  Όλοι μαζί είμαστε τα σκουπίδια του Βελγίου και για να μην υπάρχουν ανισονομίες μεταξύ μας, αλληλοαποκαλούμαστε σκουπίδι 1, σκουπίδι 2 κτλ. 

Από που προκύπτει όμως ο όρος σκουπίδια; Γιατί αυτό κι όχι κάτι άλλο; Πολύ απλά επειδή έχουμε όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των σκουπιδιών. Τουτέστιν, είμαστε για πέταμα, βρωμάμε (συνήθως αλκόολ), βρισκόμαστε πολύ συχνά στο πάτωμα και δεν μας παίρνει κανείς στα σοβαρά. Αξιοπρέπεια...έχουν οι άλλοι. Εμείς την πουλήσαμε για να πάρουμε σφηνάκια. Όσο για τις δραστηριότητες μας, είναι πολλές και ποικίλες. Μπυρες, τεκίλες, guitar hero, μπύρες, boogie, μπύρες, κρασάρισμα πάρτυ αγνώστων, τεκίλες και μπύρες. Α και όπως είπε και ο Primitive, beer characterization and tequila shot analysis γιατί είμαστε και επιστήμονες άνθρωποι -μην ξεχνίομαστε.


Ξαναλέω για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Αυτό που χαρακτηρίζει και ξεχωρίζει τα σκουπίδια είναι η διάρκεια και η αντοχή στο χρόνο. Όλοι πίνουμε κι όλοι κάνουμε ή έχουμε κάνει ξεφτιλίκια στη ζωή μας. Είναι η συχνότητα με την οποία το κάνεις σε συνάρτηση με την ηλικία στην οποία βρίσκεσαι, που σε προβιβάζει από απλό χαραμοφάη, ρεμπεσκέ σε uber βρωμερό σκουπίδι της λάσπης. Γίνε κι εσύ σκουπίδι, μπορείς!




ΥΓ: Αφιερωμένο στα σκουπίδια του Leuven. Σκουπίδια ενωμένα ποτέ νικημένα! (Και όχι, Πρίγκηπα, δεν είμαστε αρκετά καλοί για το Trip-O-karidos. Αν είμασταν, δεν θα μας λέγαν σκουπίδια...)


Τσάκω και το βιντεάκι που νομίζω ταιριάζει στη περίσταση...

Δεν πάει άλλο

Λοιπόν το πήρα απόφαση. Χθες το βράδυ ήταν ή τελευταία φορά που έγινα σκουπίδι - στο επόμενο ποστ θα αναφερθώ ενδελεχώς στο τι εστί σκουπίδι. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Να είμαι έξω μεχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, να πίνω το κώλο μου, να χαλάω του κόσμου τα λεφτά, να κοιμάμαι ελάχιστες ώρες σε ξένους καναπέδες και να πηγαίνω αργοπορημένος στη δουλεία και με ένα κεφάλι σκατά. Μεγάλωσα πια και δεν έχω τις ίδιες αντοχές όπως παλιά. Και να τα έκανα όλα αυτά μόνο το σαβατοκύριακο πάει στο διάολο. Αλλά καθημερινές και επανειλημένα; Ε άει γαμήσου! Πρέπει να σκεφτώ λίγο και την υγεία μου και όχι μόνο. Πρέπει να οργανώσω και τη ζωή μου. Να βρω μια κοπέλα, να νοικοκυρευτώ να φτιάξω το μέλλον μου βρε αδερφέ. Λοιπόν τέρμα, το πήρα απόφαση! Κομμένες οι μαλακίες από δω και πέρα. Πάει ο Τρυποκάρυδος που ξέρατε. Θα γίνω Νίκος μου φαίνεται. Όχι ψέμματα θα γίνω χειρότερος απ' τον Νίκο. Θα φλωρέψω τόσο πολύ που ο Νίκος θα είναι το υπέρτατο αλάνι μπροστά μου. Απο σήμερα αρχίζει μια νέα εποχή στη ζωή μου. Today is the first day of the rest of my life!









Πρωταπριλιαααααα!!!!!!

Δεν σας χάλασε ψαράδες! Δεν πιστεύω να το πιστέψατε όλο αυτό το παραλλήρημα βλaκείας. Αν και η αλήθεια είναι οτί προδώθηκα λίγο εκεί που είπα οτι θα γίνω χειρότερος από τον Νικολίνο...


Πάρτε και το βιντεάκι σας. Tonis Sfinos και τα μυαλά στο μπλέντερ...