Εσύ Αννούλα ήπιες γάλα σήμερα;

-Yoko το ήπιες όλο το Bukkake σου παιδί μου;
-Ναι μπαμπάκα, το ρούφηξα μέχρι τελευταίας σταγόνας.

Ο παραπάνω διάλογος θα μπορόυσε κάλλιστα να έχει λάβει χώρα σήμερα το πρωί σε ένα ήρεμο, μεσοαστικό σπιτικό, πιθανότατα στα προάστια κάποιας μεγάλης πόλης, σε μια σύγχρονη και ανεπτυγμένη χώρα. Τι, δε με πιστεύετε;
Τώρα συγνώμη δηλαδή αλλά δεν έχετε ιδέα πόσο αρρωστάκια είναι αυτή η κοντόψωλη φυλή που κατοικεί στα βάθη της Ανατολής; Ναι αυτοί οι μπασμένοι οι Ιάπωνες. Όχι δηλαδή δείτε και πείτε μου...

Επίσης ξέχασα να αναφέρω πως είμαι πουλί. Wait, αυτό το ξέραμε ήδη. Το συνταρακτικό νέο όμως είναι πως εκτός από το να τρυπάω ξύλα και κορμούς δέντρων όλη μέρα (ξύνω τα αρχίδια μου), πλέον κελαηδάω κιόλα. Ναι σκατιάρηδες. Εκτός από το ότι ανήκω στην προνομιούχα γεννιά των αντρών που γαμάει χωρίς καπότα (γειά σου ρε Αγγελάκα θεέ), ανήκω πλέον και στην λοβοτομημένη γεννιά των μπλόγκερς που έχουν Τουίτερ. Οποία πρόοδος! Ακολουθήστε λοιπόν στραβάδια μην σας πάρει και σας σηκώσει. Μην ανησυχείτε μαλακίες γράφω κι εκεί, δεν θα αλλάξει κάτι, δεν θα ροκάρω τον κόσμο σας, ούτε θα συνταράξω το σύμπαν σας. Απλα εκεί οι χαρακτήρες, και άρα το μέγεθος της μαλακίας είναι περιορισμένα. Κουμπί έχει εκεί στα δεξά. --------->

Και ας κλείσουμε όπως αρχίσαμε. Μπόνους βίντεο/ παιχνίδι αντοχής και υπομονής. Όποιος καταφέρει να δει το παρακάτω βίντεο ολόκληρο από την αρχή μέχρι το τέλος, κερδίζει 1 κούτα γάλα Bukkake τη βδομάδα, εφ' όρου ζωής.

Μιλάμε για αρρώστεια όχι μαλακίες...

Πίσω στα θρανία

Yo mathafakaz!!! Τρύπο is back in da house! Let me hear ya say WHOOOOΟ whooooo! Ελάτε ελάτε, ναι  το ξέρω με λατρεύετε  -κι εγώ σας αγαπάω- αλλά ας  ηρεμήσουμε. Άντε ένα standing ovation ακόμη κι ύστερα τέλος, ναι; 

Λοιπόν, αγαπητά μου παιδιά κατεβείτε από τα θρανία και τις καρέκλες κι ελάτε να ξεκινήσουμε το μάθημα τώρα.  Κωστάκη σβήσε το μπάφο παιδί μου, δεν έμαθες ότι απαγορευτηκε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους; Περίμενε μέχρι το διάλειμα να πάμε μαζί στο προαύλιο. Αννούλα σταμάτα να μασάς τσίχλα σαν τη κατσίκα μανούλα μου. Αν θες να κάνεις κάτι χρήσιμο με το στόμα σου έλα να με βρεις μετά το μάθημα. Γιωργάκη! Τι κάνεις εκει χάμω σκυμμένος ανάμεσα στα μπούτια της Μαρίας παιδί μου; Σου έπεσε το στυλό σου; Α, μιας και είσαι εκει μέσα κοίτα μήπως βρείς τα γυαλιά μου γιατί έχω φάει το κόσμο όλονα και δεν τα βρισκω.  Αχμ...που είχαμε μείνει. Α ναι. Λοιπόν η στιγμή που όλοι περιμένατε έφτασε. Γύρισα από τις -γαμιστερότερες ever- διακοπές μου κι αφού ξεπέρασα την Μεταδιακοπική Ψυχολογική Διαταραχή (ΜΨΔ) γνωστή και ως Post-Holiday Blues η απλώς κατάθλιψη των διακοπών, επιστρέφω δημήτριος, ανανεωμένος καυλωμένος και μαστουρωμένος να σας διδάξω ήθος και αξίες...ΝΟΤ. Να σας κάνω ανθρώπους ρε. Γιααα να πάρω παρουσίες. Τι βλέπω; Κανένα νέο πρόσωπο. Όλοι μετεξεταστέοι μείνατε, ε; Σκατιάρηδες! Τίποτα δε μάθατε βρε ρεμάλια; Φτου σας. Φέτος που θα χουμε πιο προχωρημένη ύλη θέλω να βάλετε τα δυνατά σας χαραμοφάιδες, ακούτε;

Στο σημερινό πρώτο μάθημα μετά τις διακοπές θα τα πάμε λάου λάου, μη μου πάθετε κάνα κοκομπλόκο (κρατήστε αυτή τη λέξη, θα μας χρειαστεί στη συνέχεια). Σήμερα λοιπόν θα σας μεταφέρω πολύτιμα μαθήματα (ζωής) που πήρα σε αυτές τις διακοπές. Πράγματα καθημερινά και πρακτικά πλην όμως απαραίτητα για να χαρακτηριστούν οι διακοπές (της αντροπαρέας κυρίως) επιτυχημένες. Ναι καλά καταλάβατε, θα μιλήσουμε για καμάκι. Δηλαδή όχι ακριβώς για το καμάκι καθεαυτό καθώς κάθε άντρα (όπως και κάθε ψάρι άλλωστε) έχει το δικό του στυλ και ποιοί είμεθα εμείς για να κρίνουμε και να δώσουμε συμβουλές. Ο καθένας έχει τον τρόπο του και μόνο ο ίδιος ξέρει αν το ο τρόπος προσέγγισης του επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Άλλωστε κριτής όλων μας είναι μόνο ο θεός και οι χρησιμοποιημένες -ή όχι- καπότες στο καλαθάκι του μπάνιου μας  Υπάρχουν όμως πράγματα – μικρά και μεγάλα- που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι άντρουά της παρέας, οι wingmen του δηλαδή, ώστε να διευκολύνουμε τον φίλο μας να φτάσει στην πηγή, να σκοράρει, να μαστιγώσει το δελφίνι, βρε αδερφέ. Γιατί μην ξεχνάτε αδέρφια. Στο τέλος της ημέρας, δεν έχει σημασία σε πόσα γκομενάκια μίλησες, με πόσα από αυτά χόρεψες, πόσα τηλέφωνα πήρες ή ακόμα κι αν σκόραρες. Σημασία έχει τί έκανες και σε ποιο επίπεδο αυτοθυσίας έφτασες για να κάνουν οι κολλητοί σου ακριβώς τα ίδια.

Θα μου πείτε: "Τώρα μας τα λες ρε μεγάλε; Το καλοκαίρι τελείωσε". Αλλά αυτές οι γνώσεις που θα μοιραστώ μαζί σας αγαπητοί μου αναγνώστες είναι τα αποστάγματα της εμπειρίας μου από το καλοκαίρι που μας πέρασε και μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε - με σύνεση και σοφία πάντα- το επόμενο καλοκαίρι ή όποτε εσείς κρίνετε ότι πρέπει. Αφήστε, τώρα που το σκέφτομαι, παλιολαμόγια πως για σας εκεί στην ελλάδα το καλοκαίρι ακόμα συνεχίζεται. Κι ο Σεπτέμβρης μια χαρά μήνας για διακοπές είναι, μη γκρινιάζετε. Τι να πω κι εγώ με τον γαμόκαιρο, γαμώ το Βέλγιο μου μέσα, γαμώ! Επίσης θα μου πείτε πως όλα αυτά (και κυρίως η ορολογίες που θα χρησιμοποιήσω κατά την παράδοση του μαθήματος) είναι ξενόφερτες αηδίες, αμερικανιές του κερατά, clopy paste από τις σειρές του χόλιγυντ τύπου How I met your mother κι κολοκύθια τούμπανα. Ε και; Δώστε τόπο στην οργή. Άλλωστε μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον επειδή γεννήθηκε καθυστέρας; (Δεν εννοώ εσένα Kathy παιδί μου...). Δεν μπορείς. Ε κι αυτοί γεννηθήκανε αμερικάνοι, δεν φταίνε σε τίποτα. Εξ' άλλου είναι άλλο πράγμα να τα βλέπεις σε μια σειρά στον υπολογιστή σου κι άλλο να τα παρακολουθείς να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια σου από τους καλύτερους σου φίλους, ή ακόμα καλύτερα να τα κάνεις εσύ ο ίδιος. Και τέλος πάντων η εποχή του πατροπαράδοτου, ολίγον τι μπρουτάλ, φύγαμε κι ότι γίνει, ο κάθένας για τη πάρτη του, greek kamaki έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Οι γυναίκες δε μασάσανε πλέον από κάτι τέτοια. Το παιχνίδι έχει αλλάξει και μαζί του πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς. Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε που είπε και μια μεγάλη ψυχή (από μυαλό κουκούτσι βέβαια αλλά δε μπορούμε να τα'χουμε όλα...). Το μέλλον της τέχνης του καμακίου αγαπητοί μου ανήκει σε αυτούς που έχουν όραμα και πλάνο. If you wanna have fun, you gotta be a man with a plan. Αν πάλι δεν θέλετε να με ακούσετε και πάτε να το παίξετε -τσάμπα- μάγκες, μπορείτε πάντα να πάρετε συμβουλές από τον μαιτρ του είδους...

Και μετά την μακροσκελέστατη, πλην απαραίτητη, αυτή εισαγωγή περνάμε στο προσκείμενο. Παρακάτω θα επιχειρήσω να αναπτύξω κάποιες τεχνικές οι οποίες σίγουρα δεν συνιστούν πανάκεια ούτε μπορώ να εγγυηθώ 100% για τα αποτελέσματα τους, αποτελούν όμως σίγουρα, χρήσιμα εργαλεία και βέλη στη φαρέτρα κάθε wingman που σέβεται τον εαυτό του. 

Pick n' roll

Κατ' αρχάς οι φίλοι μπασκετόφιλοι ας με συγχωρήσουν αλλά δεν έχω καμία απολύτως ιδέα για το τι σημαίνει ο όρος στα πλαίσια του ευγενούς αυτού αθλήματος (ψηλέ, το ξέρω ότι μου το 'χεις εξηγήσει ίσαμε 8.000 φορές αλλά δε σκαμπάζω. Είπαμε...άμα η μπάλλα έχει σπυριά, παθαίνω αλεργία). Στη περιπτωσή μας τα πράματα είναι απλά. Θέτουμε από πριν τους στόχους μας, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Όμορφα πράματα, νοικοκυρεμένα. Ελάτε τώρα δεσποινίδες μου που δήθεν θιχτήκατε. Κι εσείς το κάνετε, έχω γυναίκες φίλες εγώ και ξέρω. Μόνο που εμείς οι άντρες είμαστε πιο διαλλακτικοί και γενικότερα η διαδικασία διαρκεί πολύ λιγότερο. Π.χ. : 

-Ποιά θες;

-Την ξανθιά.

-Όχι ρε μαλάκα, την ξανθιά την έχω προλάβει εγώ.

-Καλά, θα πάρω τη μελαχροινή με τα μεγάλα βυζιά τότε.

-'Εγινε!

Βέβαια να θυμάστε πάντα, πως ότι μοιρασιές κι αν έχετε κάνει εσείς. στο τέλος πάντα υπερισχύουν οι μοιρασιές που έχουν κάνει τα κορίτσια. Σε περιπτωση δηλαδή. που υπάρχει conflict μιλάει πάντα το τραπέζι και οι γυναίκες έχουν πάντα ανώτερο φύλλο...

Pussy pass

Αφού γίνει το προαναφερθέν και απαραίτητο target acquisition ή αλλιώς lockάρισμα, έρχεται η ώρα της προσέγγισης. Είπαμε πάνω σε αυτό δεν θα σχολιάσω, ο καθένας ακολουθεί το δικό του flight plan. Παρ' όλα αυτά και εδώ ένας wingman μπορεί να φανεί χρήσιμος αν όχι απαραίτητος. Η περιβόητη ατάκα του Barney στο HIMYM "Haaave you met Ted?" -κοροιδέψτε όσο θέλετε αλλά - πιάνει μαλάκες μου. Δεν λέω ότι θα κανελώσετε το ριζόγαλο σώνει και ντε αλλά βοηθάει πάρα πολύ στο να πιάσεις κουβέντα, ειδικά αυτούς που δεν είναι πολύ τολμηροί από τη φύση τους. Επίσης το pussy pass μπορεί να λειτουργήσει και σε περιπτώσεις που για κάποιο λόγο ένας player βρεθει ξεμοναχιασμένος με περισσότερες της μίας αιθέριες υπάρξεις οπότε αυτομάτως αρχίζει να μοιράζει πάσες στους κολλητούς. Εκτός αν πηγαίνει για αλλού η δουλειά (παίξε μπάλλα μόνος σου παιχταρά μου!) και άρα αποσυρόμεθα διακριτικά και ησύχως ως οφείλουμε.

Cock block

Μέχρι εδώ όλα ωραία και καλά. Τι γίνεται όμως όταν αρχίζουν και εμφανίζονται τα εχθρικά MIG στον αέρα; Είναι καιρός για λίγο cock blocking κύριοι! Όπως δηλώνει και ο όρος, αποστολή  μας είναι να μπλοκάρουμε το πουλί του αλλουνού (εχθρού) ώστε να αδράξουμε τους καρπούς της ικανοποίησης όταν (και αν) το πουλί του φίλου μας κελαηδίσει.  Στην πράξη αυτό αυτό σημαίνει πως όταν ο φίλος/player έχει lockάρει και υποπέσει στην αντιληψή σου ότι υπάρχει κινητικότητα και προετοιμασία για έφοδο στον ίδιο στόχο από άλλον, τότε πρέπει να μλοκάρεις την κίνηση του αντιπάλου με οποιονδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε κόστος. Πιάσ' του κουβέντα, κέρασε τον ποτό, δημιούργησε έναν αντιπερισπασμό, πάσαρε του την αδερφή σου, κάνε κάτι τελος πάντων. Κι αν όλα τ παραπάνω αποτύχουν, απλά μπες μπροστά του και κόψε του το οπτικό πεδίο. Στην τελική ξεκίνα καυγά και κάτσε να τις φας. Σημασία έχει να κάνει τη δουλειά του ο φίλος μας απερίσπαστος και ανενόχλητος, nothing else matters. 

Cock wall

Το cock wall  είναι (αυτό που φαντάζεστε. Όχι δεν θέλει πολύ φαντασία) ακριβώς αυτό, ένας καύλινος τοίχος δηλαδή και λόγω και της δυναμικής του μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη, ευθέως ανάλογη με το cock block, είναι όταν το παιχνίδι γίνεται multiplayer. Κοινώς όταν όλοι μαζί την έχουμε πέσει σε μια κοριτσοπαρέα και καλούμαστε να τις προστατέψουμε από εισερχόμενα πυρά, σφηνάκια κτλ προερχόμενα από έτερη αντροπαρέα.  Τότε σχηματίζουμε με τα κορμιά μας έναν όμορφο τοίχο γύρω τους και δεν αφήνουμε τίποτα να παρεισφρήσει. Σε άλλη περίπτωση το cock wall μπορεί να στηθεί όταν ο player της παρέας πετάει solo και βρίσκεται σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με τον στόχο του αλλά υπάρχουν διάφοροι αντιπερισπασμοί που του αποσπούν την προσοχή. Καθήκον μας είναι να μην αφήσουμε τίποτα να περάσει -αρσενικό ή θηλυκό - και να τον αφήσουμε να κάνει το παιχνίδι του συγκεντρωμένος. Κάτι σαν firewall δηλαδή. Είναι δύσκολη δουλειά και απαιτεί συντονισμό και συγχρονισμό αλλά επιφέρει σπουδαία αποτελέσματα. Μου 'χουν κάνει cock wall εμένα και ξέρω...

Pussy block

Πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εξής κατάσταση: Ο φίλος μας να έχει κάνει focus στο Α γκομενάκι και να προσπαθεί να επιτύχει το a-game και το Β γκομενάκι που επίσης τον γουστάρει να προσπαθεί να τον απομακρύνει από τον στόχο. Τότε καλούμαστε ως ευσυνείδητοι wingmen να αναλάβουμε δράση. Οι επιλογές μας πολλές και αρκετές από αυτές ευχάριστες και ίσως αποδοτικές και για εμάς. Μπορούμε πάντα να την πέσουμε εμείς στο γκομενάκι Β κι έτσι έχουμε ένα ενδεχόμενο win win scenario. Αν πάλι δεν μας κάνει κλικ μπορούμε να αρχίσουμε να λεμε μαλακίες για τον φίλο μας (always use with caution, δεν θέλουμε να βγει βρώμα για τον φίλο μας σε όλο το μαγαζί) και να την ξενερώσουμε. Τέλος μπορούμε απλα να της δώσουμε μια πληρεξούσια χυλόπιτα και να την στείλουμε στο καλο. Εδώ πάλι θέλει προσοχή γιατί αυτές οι γυναίκες είναι πολύ εκδικητικά πλάσματα ώρες ώρες. Όπως και να 'χει το pussy block είναι πολύ πιο ευχάριτο και δημιουργικό (αλλά και πιο tricky) από το cock block.

Pussy teasing

Το pussy teasing θα μπορούσε να είναι υποκατηγορία του pussy block αλλά το αναφέρουμε ξεχωριστά γιατι είναι μια νίκη ενάντια στο γυναικείο φύλλο και μας αρέσει να το κάνουμε. Για εκατομμύρια χρόνια οι γυναίκες εξασκούν την τέχνη του cock teasing με μεγάλη επιτυχία και καταστροφικές συνέπειες για εμάς τους άντρες. Το πρώτο άλλωστε αφειδώς καταγεγραμμένο cock teasing στην ιστορία της ανθρωπότητας το έκανε η Εύα στο φίδι. Και όλοι είδαμε που κατέληξε αυτό. Ε λοιπόν κυρίες μου μάθετε πλέον αυτό: Μπορούμε κι εμείς να το κάνουμε και το λέμε pussy teasing. Εντάξει δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχουμε κάνει master όλα τα απαραίτητα skills όπως εσείς αλλά από δω και πέρα δεν θα παραδινόμαστε αμαχητι. Πλεόν μπορούμε κι εμείς να σας "παίζουμε", να σας καυλώνουμε και στο τέλος να μην σας καθόμαστε. Όταν ακούσεις από τα χείλη μιας γυναίκας ατάκες τύπου: "Έλα να σε κεράσω σφηνάκι και να σου δείξω τι μπορώ να κάνω με το λεμόνι", "θα μπορούσες να είσαι ο άντρας της ζωής μου" και "αν ήσουν πιο ενεργητικός, τώρα θα είμασταν αλλού", τότε μπορείς να κοιτάξεις τους φίλους σου με ικανοποίηση και να τους χαρίσεις ένα αυτάρεσκο μειδίαμα. Αυτοι θα καταλάβουν: Pussy teasing has been achieved!

  

Αυτό ήταν παίδες. Το μάθημα τελείωσε για σήμερα. Αύριο θα σας εξετάσω. Και να θυμάστε φίλοι μου. Always be focused (like a laser). Μην την πέφτετε ποτέ σε κοπέλες από την ίδια παρέα. Τουλάχιστον όχι την ίδια βραδιά. Α και πού 'στε αδέρφια; "Δεν υπάρχουν άσχημες γκόμενες. Υπάρχουν απλά άντρες που δεν έχουν πιει αρκετά."

  

ΥΓ (προς το γυναικείο μου κοινό): Το ξέρετε ότι σας σας αγαπάω και πως ό,τι λέω το λέω με αγάπη, φροντίδα και προδέρμ. Στην ουσία βρε κουτά εγώ για σας δουλέυω. Τι δήλαδη; Θέλετε να σας την πέφτουν τίποτα τελεμέδες που δεν ξέρουν που τους παν' τα τέσσερα; Εγώ επιμορφώνω τον αντρικό πληθυσμό, ανεβάζω το επίπεδο και άρα σας εξασφαλίζω καλύτερα, ποιοτικότερα και αποτελεσματικότερα πεσίματα. Δεν χρειάζετε να με ευχαριστήσετε. Εγώ κάνω το καλό και το ρίχνω στο γυαλό...


ΥΓ2: Αφιερωμένο εξαιρετικά στους πιο άξιους, ικανούς, συγκλονιστικούς και αποτελεσματικούς wingmen που μπορεί να έχει ένας dude δίπλα του. Είσασταν απλά συγκινητικοί...

Φ.Χ. S01E20 Season Finale

Πρόλογος (κουβέρ a.k.a. ψωμάκι-βουτυράκι)
Τα ψέμματα τελείωσαν κυρίες και κύριοι, το καλοκαίρι έφτασε εμπρός βημά ταχύ κοιλάρες να πετάξουμε, ρακέτες και ρακή (άσχετο...). Και αυτό είναι το τελευταίο, συλλεκτικό, επεισόδιο των Φαγωμένων Χαρτακίων για  τη φετινή σαιζόν. Περισσότερα φαγωμένα χαρτάκια το Σεπτέμβρη όταν γυρίσω από διακοπές. Αν και ξεκινήσαμε δυμαμικά, λίγο το μειωμένο μπάτζετ, λίγο η μειωμένη τηλεθέαση σε συνδιασμό με τις αυξήσεις στα έξοδα διαφήμισης, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο κρασί, λιγο θαλασσά και τ'αγόρι μου, έπεσε ο ρυθμός και η συχνότητα των αναρτήσεων. Για να μη σας αφήσω παραπονεμένους όμως, αυτό το τελευταίο special edition επεισόδιο θα είναι παχύ παχύ με έξτρα χολή και μπόλικη αρρωστημένη λαγνεία (παντώς είδους - διοτί εμείς εδώ στα φαγωμένα χαρτάκια δεν αφήνουμε ούτε έναν πελάτη δυσσαρεστημένο) και ενισχυμένη δόση από βιντεάκια. Αντί να γράψω 2-3 ξεχωριστές αναρτήσεις θα γράψω μία μεγάλη που θα αποτελείται από διάφορα επι μέρους πιάτα. Καθίστε αναπαυτικά στις πολυθρόνες σας, αναψτε το τσιγαράκι σας (ή ό,τι άλλο προτιμάει καθείς), ανακατέψτε τη φραπεδία να ενσωματωθεί ο αφρός-στόκος στο υπόλοιπο υγρό, έχετε εύκαιρο δίπλα σας ένα καταψύκτη με "ιδρωμένες" πράσινες και άμστελ και απολαύστε με!

Προειδοποίηση περιεχομένου...my ass (Ορεκτικό)

Και ξεκινάω με κάτι που με βασανίζει αρκετό καιρό τώρα. Όπως θα έχετε ίσως παρατηρήσει πρίν μπείτε στο μυθικό αυτό ιστολόγιο σας βγάζει μια σελίδα που λέει προειδοποίηση περιεχομένου και παπάρια τούμπανα. Το είχα βάλει σε μια σπάνια κρίση ευσυνειδησίας που με είχε πιάσει πριν από καιρό όταν είχα ποστάρει ένα βιντεάκι με μια τύπισσα που "έτρωγε" μια πίτσα βιλγάρικη (ένα καυλί που εξείχε από το κέντρο μιας πίτσας). Γιάτι κάθησα και σκέφτηκα, κρίμα είναι, μπορεί κάνα παιδάκι να πατήσει κατα λάθος το λινκ και να αντικρίσει αυτό το θέαμα και να μην ξαναφάει ποτέ πίτσα στη ζωή του (και είναι πραγματικά κρίμα γιατί η πίτσα είναι και γαμώ τα φαγητά βασικά να 'όυμ). Ώσπου κάθησα και το ξανασκέφτηκα...για στάσου ρε μεγάλε (μου λέω). Τι πάει να πει κατα λάθος; Φταίω εγώ αν εσύ ανεύθυνε γονέα δεν μπορείς να ελέγξεις το μουλικό σου; Επίσης τι ακριβώς να ελέγξεις; Τι σε πείραξε στο δικό μου το μπλόγκ δηλαδής. Που έχω κάνα-δυο κάφρικα βιντεάκια, δυο-τρεις φωτογραφίες με βυζάκια και λεώ καμιά καφρίλα; Από μένα περίμενε να τα ακούσει το μπασταρδό σου δηλαδή; Στο σχολείο που γαμιούνται σα τα σκυλιά στις τουαλέτες από τα 13 (οι συντηρητικιές και οι πουριτανοί), καπνίζουν σαν τσιμινιέρες και βρίζουν σαν λιμενεργάτες στη Τρούμπα μετά από το χειρότερο μεθύσι της ζωής τους το βράδυ που δεν τους έκατσε ούτε η πιο άσχημη πουτάνα, δεν σε πειράζει; Εγώ θα είμαι αυτός που θα μαγαρίσει τη βελούδινη αθωότητα του μονακριβού σου; Αν όλα στη ζωή εξελίσσονται (που έτσι κάνουν) σύμφωνα με μια απλή αφαιρετική λογική αν εγώ στα 14 μου είχα πάει με...μισό να υπολογίσω....ΜΗΔΕΝ γυναίκες και είχα κάνει τη ψωλή μου λάστιχο από τα 3λεπτα βιντεάκια, για τα οποία περίμενα 30-45 λεπτα -με dial-up σύνδεση- για να κατέβουν (και χωρίς youporn και μαλακίες) τότε ο κανακάρης σου έχει δει και -πιθανότατα- έχει γαμήσει πιο πολύ μουνί απ' όσο είχα φανταστεί εγώ στα πιο τρελλά μου όνειρα και η τσουτσούνα του είναι συνδεδεμένη με υδρόψυκτο σύστημα ψύξης για να μην αυτοαναφλέγεται από την πολύ μαλακία. Γι' αυτό λοιπόν το αποφάσισα. Θα τηνε βγάλω τη γαμημένη τη προειδοποίηση περιεχομένου κι ας πέφτει πάνω μου ο όποιος νά'ναι. Αν είναι ανήλικος ακόμα καλύτερα, ας διαβάσει λίγο Τρυποκάρυδο μπας και ξεστραβωθεί και γίνει λίγο άνθρωπος. Κι αν είναι ενήλικας και νιώθει ότι προσβάλλεται από το περιεχόμενο του μπλόγκ, αφενός να κι εμένα! στα αρχίδια μου, αφετέρου να το κλείσει το ρημάδι και να του κουλαθεί το χέρι άμα πάει να το ξανανοίξει. Ορίστε μας! Εδώ δε με λογοκρίνει η μάνα μου κι ο πατέρας μου, θα αυτολογοκρίνομαι από μόνος μου; Αίσχος!

Σαπίλα, βαρεμάρα και 2 και σήμερα (πρώτο πιάτο)

Η διάθεσή μου δεν περιγράφεται με λόγια. Το "έχω μπει σε mood διακοπών" είναι μεγαλύτερο understatement κι από το "υπάρχουν λεφτά" του Γιωργάκη. Όπως καταλάβατε κι από τον τίτλο αγαπητοί μου γεωσκώληκες αναγνώστες σε 2 μέρες πατάω τη βρωμερή πατούσα μου στα καθηγιασμένα και -προς το παρόν ακόμα- πάτρια (διότι αγαπητέ αύριο μεθαύριο -ποτέ δε ξέρεις- το Σύνταγμα μπορεί να λέγεται Place de Constitution και η Ομόνοια Platz der Eintracht και να χρειάζομαι βίζα για να μπω) εδάφη. Περιγράφεται όμως (η διαθεσή μου) με τραγούδια. Είναι κάπως blues και βεριεστημένα μελαγχολική σαν κι αυτό:

Λίγο καβάλα-τη-τσοπεριά-να -φύγουμε-επίτελους-από-το-μπουρδέλο-να-πάμε-διακοπές-αλλά-μη-βιάζεσαι-κιόλα-και-σκοτωθούμε σαν κι αυτό:

Λίγο ώχου-αδερφάκι-μου-τι-σκας;-γράψτα-όλα-στ'-αρχίδια-σου-πιάσε-το-μπάντζο-σου-κι-έλα-να-παίξουμε-με-τις-tapes-ton-varelion σαν κι αυτό:

Με νιώθετε;

Σε φάση Μετάλικα κι έτσι... (δεύτερο πιάτο)


Λοιπόν και μιας και το ρίξαμε στη μουσική ας παραμείνουμε στο θέμα. Τον τελευταίο καιρό (μήνα και βάλε) δεν ξέρω τι έχω πάθει, άλλα έχω μπει σε μια φάση Metallica ανευ προηγουμένου. Ακούω συνέχεια στη δουλειά, στο τραίνο, στο σπίτι Metallica στο repeat. Κι όχι τα κλασσικά, τα πρώτα, τις θρασιες που όλοι αγαπήσαμε. Ούτε καν τις μπαλάντες από black album κτλ. Συγκεκριμμένα ακούω το Garage Inc και πιο συγκεκριμμένα το πρώτο cd (Turn the page, Astronomy, Whiskey in the jar κ.ο.κ.). Και δεν θα το έκανα θέμα αν δεν λάμβανε χώρα μια τρομέρη συνειδητοποίηση στον υπερανεπτυγμένο εγκέφαλο μου. Οι διασκευές μου αρέσουν πιο πολύ από τα αυθεντικά. Και εξηγούμαι: Είναι κοινή πεποίθηση ότι αναφορικά σε ένα τραγούδι, όσες φορές κι αν διασκευαστεί, καμία εκτέλεση (πλην ελαχίστων κοινά αποδεκτών περιπτώσεων) δεν φτάνει, πόσο μάλλον ξεπερνάει την αυθεντική. Ε λοιπόν ξέρετε τι λέει ο Τρυποκάρυδος για αυτό; Σκατά με φράουλες (ναι μαλακισμένο, πάλι φράουλες)! Αν εξαλείψουμε τον παράγοντα προσωπικό γούστο (περι ορέξεως κολοκυθόπιτα κι άλλα τέτοια γραφικά) από την εξίσωση, it all comes down to this finally. Εξαρτάται από το ποια εκτέλεση άκουσες πρώτη φορά. Ποιά αποτυπώθηκε στο υποσυνειδητό σου ως η "αυθεντική". Εγώ λοιπόν είχα την τύχη (ή την ατυχία μερικοί μπορεί να πουν) να ακούσω τα συγκεκριμμένα τραγούδια για πρώτη φορά από τον δίσκο αυτό των Metallica. Κι έτσι καταγράφηκε η ακουστική πληροφορία στον εγκέφαλο μου κι αυτό πλέον δεν αλλάζει. Για παράδειγμα -τώρα ετοιμάζομαι να διαπράξω υπέρτατη ιεροσυλία σύμφωνα πάλι με ορισμένους- το "Turn the page" από Bob Seger το θεωρώ μέτριο, το "Astronomy" από Blue Oyster Cult επιεικώς μέτριο και το "Loverman" από Chris Isaak απαράδεκτο. Αντίθετα το "Sabbra Cadabra" το προτιμώ από Sabbath γιατί από αυτούς το άκουσα πρώτη φορά. Και όσοι δεν πείστηκαν ακόμα μπορούν να πάρουν ένα φτερό από παγόνι (η μπύρα παγώνει, το παγόνι δεν μπύρα) και να μου γαργαλήσουν τα αρχίδια. Επίσης αν ακόμα και μετά από αυτό υπάρχουν αμφιβολίες επιτρέψετε μου να επαναφέρω στο τραπέζι το πιο ατράνταχτο επιχείρημα όλων: Περι ορέξεως κολοκυθόπιτα ρε μουνιά!

Planet of motherfucking Zeus και τα μυαλά...στον επιταχυντή υποατομικών σωματιδίων του CERN (τρίτο και το τσακώσαμε και στη φυλακή το χώσαμε...πιάτο φυσικά)


Ω ναι, σας έχω ενα χρωστούμενο από προηγούμενη ανάρτηση. Το σουκού που πέρασε ήμανε στο Ερφουρτ τση Γερμανίας για ενα φεστιβαλάκι stoner όπου θα παίζανε και οι δικοί μας οι Planet of Zeus. Είχα επίσης υποσχεθεί πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό αλλά η φάση έχει ως εξής. Αφενός είμαι τόσο παλτό που ναι μεν πήρα φωτογραφική μαζί μου, δεν είχα φορτίσει τη μπαταρία δε (προλάβαμε μόνο να βγάλουμε κάτι γαμάτες με τον χομπίστα καθώς πίναμε ουίσκια στο πίσω κάθισμα καθ'οδόν αλλά δεν είναι για ποστάρισμα). Αφετέρου, πιστός στην υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου, ήπια τόσα ουίσκια και τόσους μπάφους και τόσες μπύρες που τη μισή ώρα κοιμόμουνα. Τους Monster Magnet κατά τύχη τους προλάβαμε, αφού μόλις είχαμε ξυπνήσει από τη μεσημεριανή σιέστα (9 το βράδυ) και πηγαίναμε να πάρουμε καφέ και κρεπούλα και ξαφνικά αρχίζουν να παίζουν. Ένα έχω όμως να πω: οι Planet γαμήσαν μανούλες και μπράβο τους. Εκτός από το ότι η μουσική τους γαμάει, έτσι κι αλλιώς, είχαν φοβερή σκηνική παρουσία. Απολάυστε τους και αν είστε πολύ παρατηρητικοί, μπροστά και λίγο δεξιά από τον μπασίστα (αυτός με το μπάσο...duh...ε, το άσπρο t-shirt εννοώ) θα δέιτε μια καράφλα που ανήκει σε έναν dude μετρίου αναστήματος να κοπανιέται και να πηγαινοέρχεται ανα διαστήματα. Δικία μου είναι :D

Διάφορα κι ανούσια έτσι για να κλείσουμε (επιδόρπιο)


Κατ αρχάς πριν πούμε οτιδήποτε απολαύστε το παρακάτω βιντεάκι στο οποίο πλακώνονται στις μάπες μια κινέζα γριά ninja και μια νταβραντισμένη μαύρη yo nigga bitch μέσα σε ένα λεοφωρείο στην china town. Πριν βιαστείτε να ρίξετε όλα τα λεφτά σας στην badass nigga woman σκεφτείτε ότι η προγιαγιά του Τσάκι Τσαν παίζει εντός έδρας (mothafucking china town) και ότι οι ninja ειναι ύπουλα πλάσματα. Εγώ μίλησα. Αν θες να πας ταμείο με ακούς. Αν θες να παριστάνεις τη σφουγγαρίστρα και να κάνεις παρέα με τον κουβά κάνε του κεφαλιού σου...Το ξυλίκι αρχίζει κάπου στο 1:13.

Έφτασε η ώρα να χωρίσουμε...την αγάπη που χαμε να σβήσουμε...ΕΜΕΙΣ. Από τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτέμβρη θα είμαι πίσω στο εξωτικό Βέλγιο (παρένθεση: σήμερα έχει σχεδόν χειμώνα γαμώ τη πουτάνα του, αλλά χαλάλι. Σε δυο μερούλες θα παραπονιέμαι για τη ζέστη...) και πίσω στις επάλξεις με ανανεωμένα Φ.Χ. και νέα επεισόδια με θέματα όπως: Πως πέρασα το καλοκαίρι και πόσες γυναίκες γευτήκανε μια φέτα παραδείσου στα χέρια μου, γιατί τα βυζία είναι καλύτερα από τα αρχίδια, οδηγός επιβίωσης σε στριπτιτζάδικο και πολλά άλλα (αυτό σημαίνει ότι δεν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου). Όποια (άντε και όποιος, χαρίζει η ομάδα...) θέλει να με βρεί και να μου αποδώσει τιμές, να μου πλύνει τα πόδια με τα δακρυά της και να τα σφουγγίσει με τα μαλλιά της ή να της υπογράψω κάνα αυτόγραφο τώρα που θα είμαι έλλαδα μπορεί να προσπαθήσει στην Αθήνα (στην οποία θα κάτσω συνολικά 2,5 μέρες) ή να περάσει από Φιλιππιάδα (κοντά στην Πρέβεζα), Κέρκυρα, Σέριφο, Ικαρία και Σκύρο (έλα μη ψαρώνετε, φέρνω συνάλλαγμα για να τονώσω την οικονομία λέμε). Καλό καλοκαίρι σκατιάρηδες. Θα μου λείψετε...ΝΟΤ! Και να είστε φρόνιμα παιδιά, να μην πηγαίνετε στα βαθιά και να μην κολυμπάτε με το στομάχι γεμάτο.

Να πεθάνουν όλοι οι μπάτσοι

Αυτό που λέει ο τίτλος, τίποτ΄ άλλο. όλοι ανεξαιρέτως όμως. Και τίποτα μακρυνοί συγγενείς, φίλοι ή παλιοί συμμαθητές αν έχω - που ελπίζω να μην έχω σχέση με τέτοια άτομα. Και αυτοί που κάνουν σωστά τη "δουλεία" τους και αυτοί που παρεκτρέπονται. Και αυτοί που "απλά" εκτελούν εντολές και αυτοί που το γουστάρουν. Ο Λ Ο Ι. Δεν κάνω καμία εξαίρεση και κανέναν διαχωρισμό. Αυτοί δηλαδή κάνουν εξαιρέσεις και διαχωρισμούς; Όλους δεν τους βαράνε αδιακρίτως; Όλους δεν τους λούζουνε με χημικά; Ακόμα και τους δικούς τους. Βέβαια μετά τους πιάνουν στοργικά και τους πηγαίνουν πίσω από τα κιγκλιδώματα στη βουλή για να τους προστατεύσουν, άλλα τέλος πάντων. Έτσι κι εγώ θέλω να πεθάνουν όλοι. Ζητάω πολλά;

Το ξέρω ότι η αντίδραση μου είναι λίγο ρηχή και ανώριμη και θυμίζει λίγο 13χρονο νιάνιαρο παρά σοβαρό -sic- blogger αλλά χέστηκα. Ξέρω επίσης  ότι θα μπορούσα να πω άπειρα ευφάνταστα λογοπαίγνια για στρουμφάκια, χούντες κτλ ή να ποστάρω φωτογραφίες και βιντεάκια από χθες, αλλά δεν θέλω. Θέλω μόνο να πεθάνουν. Όλοι! ΤΩΡΑ!

Οι βλαβερές παρενέργειες των ναρκωτικών

Διάλογος που λαμβάνει χώρα στην μπροστινή σειρά υπαίθριου κινηματογράφου στημένου σε κεντρική πλατεία των Βρυξελλών (τσάμπα σινεμά) και καθώς ο καμένος φλαμανδός ήρωας - με γαλλικούς υπότιτλους- προσπαθεί απεγνωσμένα να εξυχνιάσει το μυστήριο του ανύπαρκτου χάκερ που δεν τον αφήνει να μιλήσει στο Skype με την κοπέλα του που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη.

- Ρε μαλάκα, κάνει κρύο εδώ πέρα
- Ναι γαμώ τη πουτάνα! Μπάζει από τη λίμνη. Φέρνει υγρασία.
- Πριν στα σκαλάκια της εκκλησίας που τη πίναμε, ήταν καλά. Τώρα τον έχω δαγκώσει.
[ Παύση...]
- Ρε μαλάκα, εσύ είσαι άθεος έτσι;
-Ναι ρε, φούλ. Εννοείται.
- Ωραία, κι εγω...[ Παύση...] Έχεις συνειδητοποιήσει ότι την πίνουμε συνέχεια έξω από εκκλησίες και κάτω από το Χριστό (άγαλμα στο κέντρο) και τέτοια;
- Ώχ ναι ρε μαλάκα, έχεις δίκιο.
- Λοιπόν ξέρεις τι συνειδητοποιώ μόλις τώρα;
- Τι;
- Λοιπόν θυμάσαι που λέμε ότι όταν την πίνουμε, ο κόσμος κάνει pause και μπαίνουμε σε ένα bubble;
- Ναι ρε, και τώρα μες το bubble είμαστε.
- Ε ναι. Λοιπόν όταν είμαστε μες το bubble, πιστεύω.
- Τι εννοείς;
- Πιστεύω στο θεό ρε παιδί μου, σε εκκλησίες και παναγίες και χριστούς.
- Γιατί;
- Γιατί μας προστατεύει. Όπως μας προστατεύε πριν, από το κρύο, η εκκλησία. Κι όπως μας προστάτευε το χειμώνα ο Χριστός (εξακολουθεί να αναφέρεται στο άγαλμα...)
- Να σου πω ρε μαλάκα...Μήπως πρέπει να το κόψεις για λίγο καιρό;
- Γιατί ρε μαλάκα;
- Τι γιατί ρε μαλάκα; Γιατί σε πειράζει. Σε κάνει να πιστεύεις ρε μαλάκα. Τι χριστούς και παναγίες και εκκλησίες μου λές;;; Λοιπόν μαλάκα, βρήκα την πρώτη ανεπιθύμητη παρενέργεια του χόρτου. Σε κάνει χριστιανό!

Η ιστορία βασίζεται σε αληθινά περιστατικά, αλλά επειδή αν με συλλάβουν ότι πω (κι ότι έχω γράψει) μπορεί και ΘΑ χρησιμοποιηθεί εναντίον μου: οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και σε καμία περίπτωση δεν συνέβη χθές το βράδυ.

ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Οι πρωτοι 10 που θα μοιραστούν μαζί μας μια παρόμοια (μπαφό)ιστορία στο κόμμεντ σέξιον του καταπληκτικού αυτού ιστολογίου κερδίζουν από μια συλλεκτική χρησιμοποιημένη τζιβάνα!

Αγανακτισμένος στο κέντρο της αρένας

Αγαπητέ αναγνώστη θέλω να σε ενημερώσω πως ένα όνειρο μου πραγματοποιήθηκε σχετικά πρόσφατα. Είδα τους System of a Down live! "Και τι κατάλαβες;" θα μου πεις και δεν θα ξέρεις πόσο δίκιο έχεις. Διότι έχω πληρώσει 73 ευρώ εισιτήριο για τη συναυλία. Έχω ξεκουνήσει τον κώλο μου από τις εξωτικές Βρυξέλλες για να πάω στο Μιλάνο να τους δω. Έχω κανονίσει όλόκληρο ταξίδι στην Τοσκάνη για το υπόλοιπο 3ήμερο -μιας και το γαμω-Μιλάνο δεν έχει τίποτα της προκοπής για να δεις, ε και μιας και είμαστε Ιταλία είπαμε να το εκμεταλευτούμε βρε αδερφέ- το οποίο μου πήγε ο κούκος αηδόνι, αλλά δε γαμιέται...χαλάλι. Έχω σπρωχτεί με καμιά 50αριά χιλιάδες ιδρωμένους ιταλούς για να καταφέρω να φτάσω όσο πιό κοντά στη σκηνή γίνεται (και πάλι έχω πάρει τα αρχίδια μου, ακόμα μακριά είμαι) αλλά τουλάχιστον είμαι κέντρο, φάτσα κάρτα με τη σκηνή. Ε του πούστη γαμώ το ξεσταύρι μου, έχω την γαμημένη απαίτηση ο ήχος να είναι τουλάχιστον άψογος! Ανταυτού το μόνο που άκουγα ήταν το μπάσο και η μπότα. Μήπως ήταν η ιδέα μου;  Όχι, όλοι από την παρέα που είμασταν δίπλα το ίδιο είπαν. Μήπως φταέι κάποιο ιδιαίτερο ακουστικό φαινόμενο; Μήπως τα ακουστικά κύματα που φτάνουν στο κέντρο της αρένας από όλες τις μεριές εξουδετερώνουν το ένα το άλλο και εγώ έμεινα με το πουλί στο ...αυτί; Δεν το γνωρίζω. (Αν κάποιος γνωρίζει παρακαλώ ας επικοινωνήσει). Το λέω αυτό γιατί ένας φιλος μου που έμεινε στην άκρη με τη κοπέλα του γιατί δεν άντεχε το σπρωξίδι, μου είπε ότι άκουγαν τέλεια. Πάντως δεν διανοούμαι συγκρότημα τέτοιου βεληνεκούς να μην προσφέρει τουλάχιστον αξιοπρεπή ήχο σε ΟΛΑ τα σημεία του χώρου (ο οποίος ήταν ομολογουμένως για τον πούτσο -πώς ήταν το Rockwave στο ποδηλατοδρόμιο το 2001...ε. 3 φορές χειρότερος). Και δεν παίξανε το A.T.W.A. και το Spiders γαμώ τη πουτάνα. Άλλα ντάξει ήταν άρρωστος λέει ο Serj και μάλλον κόψανε κάποια άπο το set-list. Όχι όμως το Spiders γαμώ!!!  Λίγο τσίπα δηλαδής... Για να μην είμαι αχάριστος πάντως, αν εξαιρέσεις τον ήχο, το γούσταρα τρελλά και στο Toxicity τα σπάσαμε κίολα! Και έριξε και τη μπηχτή του (κοινώς πούλησε το οπαδιλίκι του) για τον Berlusconi, σε φάση: "You Italians are so amazing people. I can't understand why the fuck you have such an asshole prime-minister. Puto Berlusconi!"

Επίσης για να ζηλέψετε λιγάκι ρε σκατιάρηδες μάθετε κι αυτό: 8, 9 και 10 Ιουλίου θα είμαι στο Erfurt τση Γερμανίας, δίπλα σε μια λίμνη, αγκαλιά με ένα μπουκάλι Jack, ανάμεσα σε ντουμάνια από άπειρους μπάφους και θα ακούω Planet of (fucking) Zeus ρε μουνιά!!! Φεστιβάλ stoner, δε σας χάλασε καθόλου κωλόψαρα.... Πάρτε μια γεύση από το περσινό....

Κι όσοι δεν ξέρουν ποιοί είναι οι Planet of Zeus να πω μόνο ότι απλά γαμάνε και κόβουν κώλους (ή τους κόβουν πρώτα κι έπειτα τους γαμάνε, δεν ξέρω με ποιά σειρά το κάνουν τέλος πάντων...) και ότι είναι έλληνες...(βλέπετε ο Τρυποκάρυδος στηρίζει την εγχώρια οικονομία)

Όταν πάω - πρώτα ο Ασταρώθ- και γυρίσω με το καλό θα σας ξηγηθώ αρθράκι/ανταπόκριση από το φεστιβάλ έτσι για να ζηλέψετε κι άλλο.

ΥΓ: Επειδή το σύμπαν με αγαπάει -άλλο αν μου κάνει τσαλιμάκια καμιά φορά- διότι, βασικά, είμαι γαμάτος και επειδή even though it's a long shot but it's worth the try, αν εσύ η ελληνίδα που βρεθήκαμε τυχαία στη συναυλία των System, μες το μπούγιο και μας έδειχνες τα tattoo σου (btw αυτό το robot στο αριστερό χέρι τα σπάει!) κατά κάποια διαβολική σύμπτωση διαβάσεις αυτό το κείμενο, στείλε ένα σημάδι (ή ένα κόμεντ με όνομα, e-mail και τηλέφωνο)

Guitar Heroin'

Λοιπόν ξέρω ότι ενδεχομένως και να φάω πολύ κράξιμο για αυτά που θα γράψω παρακάτω κυρίως από δύο κατηγορίες ανθρώπων. Τους hardcore gamers και αυτούς που παίζουν πραγματική κιθάρα. Λοιπόν μάγκες, όπως έχει πει και ο τιτανοτεράστιος Γεωργίου, πάρτε ένα κατσαβίδι και βιδώστε αυτό που θα σας πω, καλά στο κεφάλι σας: Δε πα να λέτε ότι θέλετε; Σας γράφω στα τριχωτά αρχίδια μου!

Guitar hero και τα μυαλά στον τόρνο ρε μουνιά! Και μάλιστα στο Wii για να'χει και χάλια γραφικά να γουστάρουμε. Γιατί σημασία δεν έχουν τα γραφικά και οι λοιπές δευτερεύουσες αρχιδιές αλλά να ροκάρουμε. Και ναι κύριε Metalhead με την custom made ESP EXP -υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον Hetfield- κιθάρα, μπορούμε και εμείς οι άμπαλοι - εμείς στους οποίους ο καλός θεούλης δεν έδωσε απλόχερα το ταλέντο όπως σε σένα - να ροκάρουμε. Στην αρχή το κάναμε έτσι:

Αλλά ευτυχώς ένας άγιος άνθρωπος (μεγάλη η χάρη του) μας λυπήθηκε και ανακάλυψε το guitar hero. Και τη θέση της αέρινης κιθάρας πήρε το χειριστήριο-κιθάρα του wii, του x-box του playstation κ.ο.κ. Κι από τότε ροκάρουμε ανελέητα. Και για του λόγου το αληθές παραθέτω σπανιο οπτικοακουστικό υλικό με την αφεντία μου και το συγκρότημα μου, τα σκουπίδια του Leuven, στο οποίο ροκάρουμε χωρίς οίκτο, παίζοντας μια σπάνια εκτέλεση του You Give Love A Bad Name με φωνητικά ala Lemmy, καθώς ο λαιμός μου είχε κλείσει ύστερα από 5 ώρες ανηλεούς ροκαρίσματος και τραγουδιού. Επίσης για κάποιο -ανεξιχνίαστο ακόμα- λόγο, ξύνω σύνέχεια τα αρχίδια μου, μην δίνετε σημασία, μάλλον είναι επειδή την έχω δει ροκ-σταρ!

Frontman/vocals: Τρυποκάρυδος
Κιθάρα: Primitive
Drums: H A.M. Πρίγκηπας "the Prince" Πριγκηπόπουλος
Σκηνοθέτης/κάμεραμαν/ενθουσιώδης groupie: Χομπίστας
Απαθής/βαριεστημένος groupie: George Pol

ΥΓ: Ειδική μνεία αξίζει στους ανθρώπους που κατέστησαν δυνατό το άνωθεν ροκάρισμα και οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους αγαπητούς agapouls. Χωρίς αυτούς τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, καθώς αυτοί μου έκαναν δώρο το Guitar Hero Band Set. Agaps, όπως βλέπετε έπιασε τόπο. Money well  spent ;)