Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Ποίηση του κώλου

Αν και έχω δηλώσει λάτρης της πατούσας - και ακόμα δηλώνω φυσικά- η απάντηση στο αιώνιο δίλημμα κώλος ή βυζί, αν δεν ήτο δυνατό να δωθεί τρίτη εναλλακτική, θα ήταν αβάδιστα και αβίαστα και χωρίς πολλά πολλά ο κώλος. Δεν θα επεκταθώ κάνοντας ανούσιες συγκρίσεις. Ο καθείς με τα γούστα του. Έτσι δεν θα αναφερθώ στα βυζά καθόλου σήμερα. Ίσως μια άλλη φορά.

Ο κώλος που λέτε φίλοι μου, είναι άλλο πράμα. Κι αν δεν με πιστεύετε, θα παραθέσω ευθύς αμέσως τα λόγια σπουδαίων και επιφανών προσωπικοτήτων που αφορούν στον κώλο.

"Ο κώλος είναι το μουνί του μέλλοντος"
Νοστράδαμος, Οι Προφητείες


"Με σάλιο και υπομονή, ο κώλος γίνεται μουνί"
Μαχάτμα Γκάντι

"Ο πούτσος είναι ανατομικά σχεδιασμένος δια να εισέρχεται εις τον κώλον. Αν ήτο δια το μουνί, θα είχε σχήμα ψαριού"
Κάρολος Δαρβίνος, "Η Καταγωγή των Ειδών"


"Ο κώλος κι όχι το μουνί
ήταν η αιτία
που έκαναν οι Αχαιοί
αυτή την εκστρατεία"
Όμηρος, Ιλιάδα (χαμένες ραψωδίες)


"Αυτοί οι κώλοι...ήταν λες και είχαν δικό τους μυαλό"
Π. Ν. (φίλος μου, μόλις επέστρεψε από ταξίδι στη Βραζιλία)


Όπως καταλαβαίνετε είναι περιττό να εκθέσω την επιχειρηματολογία μου υπέρ του κώλου, δίπλα στα λογια τόσο σοφών αντρών...Γι'αυτό και δεν θα το κάνω. Αυτό όμως που θα κάνω είναι να σας παρουσιάσω ένα ποίημα. Ναι ρε σκατιάρηδες, ποίημα. Όπως πολλάκις σας έχω αποδείξει, τα Φαγωμένα Χαρτάκια είναι εξίσου ποιοτικά με το Trip-O-Karidos, για να μην πω περισσότερο. Ένα ποιήμα λοιπόν που έγραψα σήμερα το πρωί στο τραίνο, ύστερα από την άπειρη συγκίνηση με την οποία βίωσα την θέαση ενός τέλεια σμιλευμένου κώλου...

Κωλόπαιδο με λέγανε
Γιατί μ'αρέσαν όλοι.
Οι τσουπωτοί, οι πεταχτοί
Οι σφριγηλοί οι κώλοι

Ποιό στόμα, ποιό μουνί;
Ο κώλος είν' τα money
Όπως και η κατσίκα
είναι για τον τσοπάνη.

Ο κώλος σου είναι όαση
Κι εγώ ο καμηλιέρης.
Βάλε μουρουνέλαιο,
Και δεν θα υποφέρεις

Δώσε μου την κωλάρα σου
Να κατακερματίσω
Κι εγώ από ευχαρίστηση
Ολούθε θα σε...πάω βόλτα

Τελείωσε το ποίημα μου
Τέρμα οι αηδίες
Γαμήστε μάγκες το κωλί
Κόψτε τις μαλακίες

Και επειδή φυσικά η τέχνη φέρνει τέχνη ακούστε κι αυτό:


7 σχόλια:

  1. Είχα πει μία σοφία παλιά στου ίτερ ότι ''το σκατό έχει δώσει στον κώλο την αξία που του αρμόζει. Αφού βγαίνει κάτι τόσο σιχαμένο από κάτι τόσο όμορφο δεν μπορείς παρά να τον θαυμάσεις.'' και θα την παραθέσω και εδώ μαζί με τον θαυμασμό μου για αυτό το πανέμορφο δημιούργημα.
    Και συνεχίζω με ένα ανάλογο άσμα Γιάννη μπι για φέρε το αρνί με τ'αρνί η χοντρή σου πεινάει πολύ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τρολολολολο11 Μαΐου, 2011 12:47

    Συμφωνώ Α Π Ο Λ Υ Τ Α !!! Να ιεραρχούμε τις προτεραιότητες. Βασιλιάς το πατουσάκι, το χιλιοτραγουδισμένο, το πολυπόθητο πατουσάκι. Έπειτα το φρούτο και τέλος τα μεμέ.

    Υ.Γ:Βέβαια αν σου cazi καλό μέγεθος μεμέ προσομοιώνει άπειρα το κώλον και (ναι θα βλασφημήσω) μπορεί να είναι και καλύτερο από έναν μέτριο και χλιαρό παταράκο.

    Υ.Γ2: Πατούσες ρε..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικά ένα υπέροχο και εμπνευσμένο αριστούργημα, διατυπωμένο με αυθεντική αγάπη και σεβασμό απέναντι στον κώλο.

    Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα προσθέσω και εγώ ένα τετράστιχο από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα που το σιγοψιθυρίζω σε καθημερινή βάση.

    Ο κώλος είναι κόλαση
    Και το μουνί πηγάδι
    Και όποιος τον κώλο δεν γαμεί
    Τυφλός θα πάει στον Άδη

    Το λατρεύω. Συγχαρητήρια Τρυποκάρυδε. Ο Θεός μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έλα παραδέξου ότι αυτοί που ανέφερες δεν μιλήσανε για κώλους.

    Προσωπικά θέλω και πατούσα και βυζά και κώλο. Μπορώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. δε γαμω κωλο που χεζει και μουνι που κατουρει

    μα τη παιζω με το χερι και την εχω καθαρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραίος! Συνέχισε το. Ψήσου να εκδώσουμε μαζί μια ποιητική συλλογή με θέμω τον κώλο και το μουνι

      Διαγραφή