Επιστολή προς Άθεους

Μετανοείτε άπιστοι! Μετανοείτε γιατί θα πέσει φωτιά από τους ουρανούς να μας κάψει!

Εσείς νομίζετε τώρα ότι εγώ σας κοροϊδεύω και σας εμπαίζω. Ότι αυτό εδώ θα είναι άλλο ένα από τα περιπαιχιτκά, σατυρικά, δεικτικά και ειρωνικά κείμενα μου που με τόση επιτυχία έγω γράψει στο παρελθόν και με μεγαλοσύνη και απλοχεριά έχω δώσει στο φιλήδονο κοινό μου. Αλλά φευ! Είστε διπλά γελασμένοι αν συνεχίσετε να το πιστεύετε ακόμα και μετά το πέρας της ανάγνωσής του. Σας εγκαλώ στην τάξη λοιπόν κύριοι και σας συνιστώ να σοβαρευτείτε γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά και πρέπει να φανούμε όλοι αντάξιοι των περιστάσεων, αλλιώς θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.

Valentine Special vol.2

Ο Βαλεντίνος έφτασε

Εμπρός βήμα ταχύ

Καπότες ν'αγοράσουμε

μπας και βραχειηψωλή

Φίλες και φίλοι, αγαπητά μου παιδιά, όπως πολύ καλά θα θυμάστε (δεν ξεχνιούνται τέτοιες ασύλληπτες στιγμές άλλωστε) πέρσι είχα καταπιαστεί για λίγο με το κοινό πλην πιασάρικο θέμα του άγιου του βάλεντίνου (ο οποίος ήταν έλλην για όσες κι όσους δεν γνωρίζουν, να τα λέμε αυτά...ποτέ δεν ξέρεις ποιος μας διαβάζει...μην χτυπήσει κάνα αξημέρωτο βράδυ η πόρτα μου και δω κάνα πλήθος από ανεγκέφαλα φρικία με πυρσούς και τσουγκράνες....τι εννοείς δεν έχει τοπική οργάνωση η χρυσά αυγά Α.Ε. στις βρυξέλλες;....φύλαγε τον κώλο σου να χεις τον μισό) με μεγάλη επιτυχία θα έλεγα αν ήμουν μετριόφρων αλλά επειδή δεν είμαι θα πω τα πράγματα με το όνομα τους: γάμησα ο μπούστης! Σας έχυσα τα μυαλά στην άσφαλτο και πέρασα από πάνω με το τρίκυκλο ποδηλατάκι μου ρίχνοντας στρακαστρούκες και σκορδάκια παράλληλα, κρατώντας ένα πούρο αβάνας στο ένα χέρι κι ένα 18άρι γουίσκι τσίβας ρήγκαλ μέ ένα παγάκι στο άλλο καθώς μια τρίπατη μουνάρα μου έπαιρνε πιπ....εεε συγνώμη παρασύρθηκα. Που είχαμε μείνει; Ναι που λέτε, αφού το περσινό το άρθρο γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία λοιπόν, είπα να επαναλάβω το εγχείρημα και φέτος. Αυτήν τη φορά όμως θα επικεντρώσω στους άντρε. 

Pre-Valentine special: Love Song

Αφιερωμένο εξαιρετικά για όλους τους ερωτευμένουσε κει έξω. Αντε να ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά. Τρύπο is back μαδαφάκααααζ

Λες μ'αγαπάς, 

θες να γαμηθούμε

λες μ'αγαπας

και μου δίνεις συμβουλές

Πρώτα να τελειώσει η κωλοπερίοδος

μετά να πάμε καμια βόλτα, σινεμά

να πιάσω βυζιά μα κανένα αιδοίο

να φασωθούμε, να κάνουμε προκαταρκτικα

Κι εγώ σε γαμώ, γαμώ το χριστό σου

κι εγώ σε γαμώ, γαμώ το χριστό

Και το ορίτζιναλ άσμα για συνοδευτικό (δεν μου το κάνει embed η μαλακία, αλλά στ'αρχίδια μου, δεν έχω χρόνο να νευριάσω και γι'αυτό τωρα):

http://www.youtube.com/watch?v=SEHmfoHfGtQ

Μπόνους διάλογος:

-Μη ρε μωρό μου έχω περίοδο τι δεν καταλαβαίνεις;

- Δεν καταλαβαίνω Χριστό...

Η παναγιά κι ο Μπάρακ θα μας σώσουν

Και ντάξει για την παναγιά δεν κόβω και το....αρχίδι μου. Για την παναγιά βασικά δεν κόβω ούτε το νύχι μου εδώ που τα λέμε. Για τον Μπάρακ όμως μείνετε ήσυχοι. Τον είδα στον ύπνο μου, μεγάλη η χάρη του.

Ακου να δεις σκηνικό:

Τρυποκάρυδος Οριτζινάλε! (Προσοχή στις απομιμήσεις!)

Κάτσε γιατί τώρα τα 'χω πάρει να πούμε! Κι έχω όρεξη να κράξω. Κάπως έτσι:

Ιδέες και λύσεις για να τσακίσουμε τους φασίστες

Την ιδέα μου την έδωσε το παρακάτω δημοσίευμα:

http://tvxs.gr/news/topika-nea/ioannina-eskasan-ta-lastixa-ton-aytokiniton-tis-xrysis-aygis

Μην βιαστείτε να κρίνετε και προπάντων να κοροϊδέψετε απαίδευτοι δημοσιογραφίσκοι! Ξέρω τι θα πείτε πολύ πριν γεννηθεί η σκέψη στο μυαλό σας, γι'αυτό εξοικονομήστε σάλιο κι ανάσα. Ναι μπορεί ο τρόπος αυτός αντιμετώπισης του φασισμού να μοιάζει παιδικός, ανούσιος ως και γελοίος στα ημιμαθή και ανώριμα μυαλά σας, αλλά δεν σας κατηγορώ. Ο καθείς μέχρι όπου φτάνει. Μην ανησυχείτε όμως, ο Τρυποκάρυδος είναι για ακόμη μια φορά εδώ για να σας ανοίξει τα μάτια και να στουμπώσει το μυαλό σας με το φως της αλήθειας. Γατάκια...

Δεν θέλω τέτοιους φίλους...που έχουνε βυζιά (ποίηση θερινής έμπνευσης και υψηλού επιπέδου)

Ναι ναι, ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι σας έλειψα κι ότι δεν σας έφτανε η οικονομική κρίση που σας καταρρακώνει ηθικά και ψυχικά, ήρθε και η πολύμηνη απουσία μου από την έδρα τουτου εδώ του μπλόγκ και σας αποτελείωσε, σας άφησε ένα μετέωρο βήμα πριν το γκρεμό, και άλλα τέτοια ωραία κι ας πάμε κατ' ευθείαν στο ζουμί γιατί τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά αγαπητά μου παιδία.

Και είναι σοβαρα γιατί το φαινόμενο μήδε καινούργιο είναι μήδε πρόσκαιρο. Τουναντίων τείνει -κατά την ταπεινή μου άποψη- να αποχαρακτηριστεί από φαινόμενο και να γίνει κανόνας, υπάρκτη πραγματικότητα. Κάτι σαν τον υπαρκτό σοσιαλισμό ένα πράγμα. Πράγμα που όπως όλοι ξέρουμε και γνωρίζουμε (ξέρουμε και γνωρίζουμε όλοι; ΟΛΟΙ λέγω;) είναι κάτι που δεν θέλουμε. Φυσικά και θα μιλήσω για τις γυναίκες, και πιο συγκεκριμμένα για αυτό που ονομάζεται αγγλιστί πλέον friend zone. Εγώ θα το έλεγα λίγο πιο κομψά χρησιμοποιόντας την γλώσσα της πατρίδας μας της Γερμα...εεε συγγνώμη ελλάδας ήθελα να πω και θα το συμπύκνωνα (ή αποσυμπύκνωνα για να είμεθα και ακριβείς) σε ένα ποιήμα που σκαρώνω εδώ και...3 δευτερόλεπτα:

Του μουνιού μου να σαι είλως 

και να το φυλάς σαν σκύλος, 

αλλά μη σου μπουν ιδέες, 

δεν το τρως ούτε με σφαίρες.

Nα μου ικανοποιείς τα βίτσια
και τα πιο τρελά καπρίτσια.
Να μου παίρνεις παγωτά,
να με κάνεις αγκαλιά

Μα, αν πας να με φιλήσεις
σε χυλό θα κολυμπήσεις.
"Πως σου ήρθε τώρα αυτό;
εγώ σε έχω αδερφό"

Αυτά. Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Ψόφο στο φριέντ ζόουν!