Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Τα ευρωπαϊκά χαρτιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους

Μόλις επέστρεψα από ένα χέσιμο πικρό κι έρχομαι να καταχέσω καταθέσω την εμπειρία μου, την γνώμη και φυσικά την ατέρμονη γνώση μου. Παρακαλώ σύμπαν, δε κάνει τίποτα.

Στα αμιγώς αγωνιστικά, όπως προανέφερα ήταν ένα πικρό χέσιμο. Επικράτησα μεν αλλά με ένα ισχνό 1-0 που ουσιαστικά ήταν 1/2-0 όπως ακριβώς νικούσε η εθνική στο Γιούρια 2004, δηλαδή μισή επίθεση, μισό γκολ και γεια σας. Βέβαια θα μου πεις η εθνική σήκωσε τη κούπα με αυτό τον τρόπο και δεν μπορεί να της πει και κανείς τίποτα. Κι ερχομαι να απαντήσω ότι αμα μου δίνανε κι εμενα κύπελλο για αυτό το χέσιμο δεν θα γκρίνιαζα. Δεν είδα όμως τον Πλατινί έξω από τη χέστρα να με περιμένει για την απονομή. Εξ ου και δικαιολογημένη η γκρίνια μου και καλά θα κάνετε να σκάσετε για να την ακούσετε με την ησυχία σας.



Το πρόβλημα μου όμως είναι άλλο φίλες και φίλοι. Το πρόβλημα είναι ότι γίναμε ευρωπαίοι πριν της ώρας μας. Και εξηγούμαι αμέσως για να μη με κοιτάζετε σαν ούφα. Όταν πρωτοήρθα στην εταιρία στην οποία εργάζομαι (για την ακρίβεια τον τελευταίο καιρό δουλεύω μιας και δε με πληρώνουν αλλά δεν θα γκρινιάξω ΚΑΙ για αυτό τώρα, έχω σοβαρότερα πράγματα να κάνω) ο πρώτος χώρος που τσέκαρα μετά το εργαστήριο και το γραφείο μου ήταν φυσικά η χέστρα. Γιατί αν δε νιώθεις άνεση στο χέσιμο στη δουλειά, καλύτερα να μείνεις άνεργος. Συμπαθητικός λοιπόν ο χώρος και αρκούντως καθαρός. Ούτε πολυτέλειες αλλά ούτε και κάτι το αξιόμεμπτο. Ό,τι πρέπει για την δουλειά που τον θέλουμε δηλαδή και με τον στάνταρ εξοπλισμό. Ακριβώς δίπλα στη χέστρα υπήρχε ένα rolo-changer (ένα μαραφέτι σαν το cd-changer που είχανε παλιά οι κάγκουρες στο πορτ μπαγκάζι των αυτοκινήτωνε) το οποίο είχε και εφεδρικό δεύτερο κωλοπέηπερ και το οποίο έπεφτε σαν απο μήχανης θεός όταν τελείωνε το πρώτο. Γαμάουα δηλαδή. Όσο για το εξωτερικό φουαγιέ, εκεί που πλένεις τα χεράκια δηλαδή μετά από την ιερή πράξη, είχε το κλασσικό αεροφυσητήρι που δεν στεγνώνει τα χέρια ούτε μέχρι να πεθάνει ο Χαιλάντερ, νταξ οκ, και φυσικά το επίσης κλασσικό πετσέτα αεροζόλ χαρτί (metafrasi apo γκουγκλ τρανζλεητ tou paper towel dispenser) το οποίο οκ πάθαινε μια πιπα κώλο εμπλοκή που και που αλλά ντάξει, ήτω τίμιο. Στη τελική του τράβαγες μια σφαλιάρα και ξέρναγε το χαρτάκι όπως ο Σάββας ο Ξηρός τα ξέρασε όλα όταν τον πιάσανε.

Αλλά όοοοοχι. Δεν μας κάναν αυτά φίλες και φίλοι. Ήταν πολύ βήτα, πολύ μπας κλας, πολύ κιτς. Χειροκίνητο ντισπένσερ (πως διάολο λέγεται στα ελληνικά αυτή η μαλακία μωρέ;);;;; Που ηκούσθη τέτοια κατάντια; Τι θα πούνε οι άραβες επενδυτές αν έρθουν ποτέ να χέσουν στην κατά τ'αλλα χρυσελεφάντινη τουαλέτα μας;

Έτσι μια μέρα σαν όλες τις άλλες, μπάινω στο μέρος και παθαίνω απανωτά μίνι εγκεφαλικά το ένα μετά το άλλο. Πρώτο χτύπημα: Το ντισπένσερ (σοβαρά τώρα, πως λέγεται;) είχε αντικατασταθεί από ένα αυτόματο. Ξέρετε, αυτά με το φωτοκύτταρο που κοπανιέσαι μπροστά του σαν αυτιστικό για να σου βγαλει χαρτί κι αυτό σε γράφει επιδεικτικά στα αρχίδια του ώσπου αναγκάζεσαι τελικά να πατήσεις το κουμπί και τότε σου βγάζει ένα φύλλο -μονάχα ένα- το οποίο φυσικά δεν σου φτάνει για να στεγνώσεις τα χέρια σου οπότε ξανάμανα κάνεις το Σων Πεν στο I am Sam (ταινιάρα μπαη δε γουέη) ώσπου ξανααναγκάζεσαι να πατήσεις το κουμπί το οποία δεν θα έπρεπε να είναι εκεί in the first place. Και ερωτώ φίλοι μου - κατσε γιατί αρχίζω να φορτώνω τώρα- αφου υποτίθεται ότι το γαμήδι δουλεύει με φωτοκύτταρο, ποιός ο λόγος ύπαρξης του κουμπιού; Θα σας πω εγω. Προφανώς αυτός που έφτιαξε το εν λόγω μηχάνημα τρολλάρει! Ναι το αρχίδι! Πάω στοίχημα οτι ο δημιουργός είναι ο Αστον Κούτσερ. Και προφανώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ φωτοκύτταρο! Αυτό το φωτάκι που αναβοσβήνει είναι μια μικροκάμερα που καταγραφει τις μογγολίζουσες προσπάθειες του κάθε πικραμμένου που θέλει να σκουπίσει τα χέρια του και τις στέλνει ασύρματα στο ΜΤV για το επόμενο επεισόδιο του Punk'd. Δεν εξηγέιται αλλιώς το γεγονός οτι το ΓΑΜΗΜΕΝΟ το φωτοκύτταρο ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ!!!

Ξεπερνάω λοιπόν το γεγονός ότι πλέον, σαν ευρωπαίος, με χάρη και με στύλ, κάθομαι κάθε φορά σαν το μαλάκα και χαιρετάω το μηχάνημα μέχρι που στεγνώνουν τα χέρια μου οπότε δεν χρειάζομαι πια χαρτί για να τα σκουπίσω και περνάω στο δεύτερο χτύπημα: Το κωλόχαρτοντισπένσερ. (ρε μαλάκες αλήθεια τώρα, δε γίνεται να μη υπάρχει η λέξη στα ελληνικά. Μάλλον δεν τη ξέρω...). Μπαίνω που λέτε φίλοι συναγωνιστές μέσα στα ενδώτερα και τι να δω. Ένα κουβούκλιο στο μέγεθος μεγαλούτσικης χελώνας, ερμητικά κλειστό από ολούθε και στη μέση του μια τρυπίτσα τόση δα, σαν το μάτι την κωλοτρυπίδα του Σάουρον κι από μέσα της να εξέχει μια μικρούλα φούντα (όχι τέτοια φούντα αδερφέ, που τέτοια τύχη;) κωλόχαρτο. Το τραβάω απο περιέργεια και τι να δω; Βγαίνει ένα τσαλακωμένο φυλλαράκι κωλόχαρτο. Αυτο. Μόνο. ΕΝΑ φύλλο χαρτι. Κι αυτό ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΟ. Γιατι ρε πούστη διάολε; λέω από μέσα μου; Τι σόφτεξα που ΄λεγε κι ο τιτανοτεράστιος Βέγγος; Τόσο Ευρώπη γίναμε πια που το μόνο που μας έλειπε ήταν να κολλάμε χαρτάκια για να σκουπίσουμε την κωλάθρα μας από το σκατό; Το πόσο μαλακία είναι αυτό το έχω αναλύσει στην τιτανοτρισμέγιστη πρώτη αρθράρα μου στα φαγωμένα χαρτάκια. (Εδω για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.) Ετσι φίλε, φαίνεται ο ευρωπέος. Όσο πιο ευρωπέος είσαι τόσο πιο λίγο χαρτί θες για να ξεσκατώσεις τη κωλοχαβούζα σου. Αφού οι Σουηδοί λέει σκουπίζονται με ρίζλα γαλάζιο. Ουστ!

edit

Για να μην πω δε για την στιγμή "μη-σου-τύχει". Γιατί βλέπετε, η μαλακία αυτή (ε δεν ξέρω πως λέγεται, το ΄παμε) είναι τόσο καλά σχεδιασμένη που αν κάνεις το λάθος και τραβήξεις το χαρτί με ένα Newton λιγότερο ή περισσότερο απ'ότι πρέπει το επόμενο φύλλο μένει μέσα. Ω ναι καλά ακούσατε..μένει μέσα γαμω τον Εωσφόρο μου και τους δώδεκα διαβόλους. Και φυσικά μου έτυχε. Αλλά μη φοβάστε γενναίοι μου. Σπινιάρει η γάτα στο γιαούρτι; Ο τρυποκάρυδος είναι εκπαιδευμένος. Δε μασάνε τα κομμάντα. Αλλωστε έχω απλόχερα δώσει στην ανθρωπότητα τον οδηγό επιβίωσης σε τέτοιες καταστάσεις.


6 σχόλια:

  1. Ρε Τρύπο αυτά τα μαραφέτια είναι πολλά χρόνια στοελλαντα. Είναι σπαστικά είναι άβολα είναι για τον πούτσο αλλα προσθέτουν χάρη και αισθητική στο χέσιμο μας. Αλλά τελικά όπου και να πας σε όποιο μέρος της γης και να βρεθείς να χέσεις σαν το σπίτι σου δεν θα συμβεί ποτέ.
    Κάτι να τραβάει την οσμή της σκατίλας στο ατάκακαιεπιτιπου δεν έχουν βγάλει ακόμα. Αν και αυτό έχει την χάρη του πιστεύω. Μας δίνει μια υπερηφάνια καφρίλας : Ω ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΒΡΩΜΑ ! ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΈΦΑΓΑ ! ΠΩΠΩ ΛΥΠΟΘΥΜΩ ! ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΜΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχουν έρθει χρόνια μεν αλλά αδίκως, αυτό θέλω να επισημάνω. Γιατί δε κοιτάμε τα χάλια μας, το φωτοκύτταρο στη χέστρα μας μάρανε. όσο για τις ανεπιθύμητες ή και επιθυμητές οσμές η λύση είναι απλή φίλε και συναγωνιστή Πέρι και έχει ανακαλυφθεί εδω και χρόνια. ΣΠΙΡΤΟ. Αναψε ενα σπίρτο και θα με θυμηθείς...

      Διαγραφή
  2. Πρέπει να μαζωχτούμε μια μέρα όλοι οι ταλαιπωρημένοι του κόσμου από αυτές τις μαλακίες να χέσουμε πάνω στο κάθισμα της λεκάνης για εκδίκηση!

    Το χειρότερο πάντως είναι να έχει φωτοκύτταρο η χέστρα και εκεί που πάει να κάνει πλατς το σκατό, να σβήνει το φως, και να κουνάς εσύ χέρια δεξιά κι αριστερά σαν το ζαβό με την κουράδα να κρέμεται ακόμα από την κωλάθρα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να χέσουμε στο κεφάλι αυτου που τα φτιαξε πρέπει. Τι μου φταίει η καθαρίστρια να μαζευει τα σκατά μου απο το καπακι. Αν και θα ειχε πολλή πλάκα ομολογω...

      όσο για το άλλο, ο εοσφώρος με έχει φυλάξει και δεν το χω ζήσει ακόμα. αλλά ετσι και το πάθω θα φύγει σκατό στο φωτοκύτταρο με τη μία μαρτυς μου ο Γκρίμα ο Φαρμακόγλωσσος

      Διαγραφή
  3. κατασκευάσματα του διαβόλου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ου 666 ου 666 ου 666! Αντιχριστοι αντιχριστοι αντιχριστοι

      Διαγραφή