Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Valentine Special vol.2

Ο Βαλεντίνος έφτασε
Εμπρός βήμα ταχύ
Καπότες ν'αγοράσουμε
μπας και βραχειηψωλή



Φίλες και φίλοι, αγαπητά μου παιδιά, όπως πολύ καλά θα θυμάστε (δεν ξεχνιούνται τέτοιες ασύλληπτες στιγμές άλλωστε) πέρσι είχα καταπιαστεί για λίγο με το κοινό πλην πιασάρικο θέμα του άγιου του βάλεντίνου (ο οποίος ήταν έλλην για όσες κι όσους δεν γνωρίζουν, να τα λέμε αυτά...ποτέ δεν ξέρεις ποιος μας διαβάζει...μην χτυπήσει κάνα αξημέρωτο βράδυ η πόρτα μου και δω κάνα πλήθος από ανεγκέφαλα φρικία με πυρσούς και τσουγκράνες....τι εννοείς δεν έχει τοπική οργάνωση η χρυσά αυγά Α.Ε. στις βρυξέλλες;....φύλαγε τον κώλο σου να χεις τον μισό) με μεγάλη επιτυχία θα έλεγα αν ήμουν μετριόφρων αλλά επειδή δεν είμαι θα πω τα πράγματα με το όνομα τους: γάμησα ο μπούστης! Σας έχυσα τα μυαλά στην άσφαλτο και πέρασα από πάνω με το τρίκυκλο ποδηλατάκι μου ρίχνοντας στρακαστρούκες και σκορδάκια παράλληλα, κρατώντας ένα πούρο αβάνας στο ένα χέρι κι ένα 18άρι γουίσκι τσίβας ρήγκαλ μέ ένα παγάκι στο άλλο καθώς μια τρίπατη μουνάρα μου έπαιρνε πιπ....εεε συγνώμη παρασύρθηκα. Που είχαμε μείνει; Ναι που λέτε, αφού το περσινό το άρθρο γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία λοιπόν, είπα να επαναλάβω το εγχείρημα και φέτος. Αυτήν τη φορά όμως θα επικεντρώσω στους άντρε. 


Πιο συγκεκριμένα, ορμώμενος από έναν διάλογο μεταξύ εμού κι ενός φίλου ο οποίος έλαβε χώρα προχθες κι ο οποίος πήγε κάπως έτσι:

Φιλος: -Είναι του Αγίου Βαλεντίνου την Πέμπτη. Έχεις να προτείνεις κάνα καλό μέρος να πάω το μωρό για φαί. Όχι, ότι πιστέυω σε Βαλεντίνους και βλακείες.
Τρυπο: - Όχι.
Φ: - Τι όχι;
Τ: Όχι, δεν έχω να σου προτείνω κάποιο μέρος. Εγώ ΌΝΤΩΣ δεν πιστεύω σε αυτά.
Φ: -Ρε ούτε εγώ λέμε. 'Ετσι για το καλό.
Τ: - Ναι αλλά θες να πας το μωρό για φαί τη συγκεκριμένη μέρα. Εγώ λοιπόν που δεν πιστεύω σε αυτά, ακόμα και να ήξερα κάποιο πολύ ωράιο μέρος για να πας, δεν θα στο πρότεινα γιατί ακριβώς θα αθετούσα την συνθήκη που έχω κάνει με τον εαυτό μου κι η οποία λέει : Εγώ δεν πιστεύω σε αυτά. Τελεία. 

Ο φίλος δεν με ξαναρώτησε μετά από αυτό. Εγώ όμως προβληματίστηκα. Και θεώρησα ότι ήμουν λιγάκι απότομος και απόλυτος. Άλλωστε όπως λέει ο φίλος Κάμπα, αυτό το πράγμα με τον αντι-Βαλεντίνο έχει κουράσει πιο πολύ κι από τον ίδιο τον Βαλεντίνο. Γι'αυτό λοιπόν ζητώ συγνώμη από τον φίλο αλλά κι απ' όλους εσάς τους ψευτορομαντικούς μούσχαρους που αν και "δεν πιστεύετε σε αυτά" όλο και πάτε το νίμου σε κάνα εστιατόριο τη μέρα κείνη, όλο και παίρνετε δώρο κάνα λουλουδάκι (οι ρομαντικοί), κάνα αρκουδάκι (οι φλώροι), κάνα σέξυ εσωρουχάκι (οι μερακλήδες) και γενικά, άλλα λέτε κι άλλα κάνετε γιατί "τι ψυχή έχει ένα λουλουδάκι/αρκουδάκι/στριγκάκι μωρέ;" και "μπορεί να είναι μια άκρως εμπορευματοποιημένη γιορτή, αλλά εγώ τιμώ το αληθινό της νόημα που είναι ο έρωτας" κι άλλες τετοιες πίπες. Αλλά επιτέλους, σας καταλαβαίνω, σας συγχωρώ και σας τιμώ φίλοι μου γουρούνια. Τώρα η αλήθεια φανερώνεται μπρος τα μάτια μου σαν όραμα. Τώρα ξέρω γιατί το κάνετε. Ο σκοπός είναι ιερός και δεν είναι άλλος φίλοι μου από τον ένα, τον Αληθινό, τον μόνο σκοπό που πρέπει να έχει ένας άντρας στην ζωή του, όπου κι αν είναι, ότι κι αν είναι, όσα χρόνια κι αν έχουν στιβαχτεί στην πλάτη του. Κι ο σκοπός δεν είναι άλλος από...το να γαμήσει φίλοι μου. Να γαμήσει γενικώς στην περίπτωση μερικών, να γαμήσει καλύτερα (σε διάρκεια, σε ποιότητα, δεν ξέρω) αυτό που γαμάει ήδη, ή να γαμήσει κάνα καινούργιο μουνί μέρες που'ναι γιατί καλό το Μαράκι δε λέω, αλλά κάθε μέρα μπριζόλα, θές και κάνα θαλασινό ν'αλλάξεις γεύση βρε αδερφέ και που να τρέχουμε τώρα στη πειραϊκή για καραβίδες, καλό ήταν κι εκείνο το πρόθυμο-για-ολα ημι-μπαζάκι που μου 'δωσε το τηλέφωνο του προχθές σε εκείνο το μπαρ. Δεν έχει σημασία αδερφέ πού θες να τονε βάλεις. Σημασία έχει ότι θες να τονε βάλεις. Κι απαξ και σου μπει στο μυαλό η ιδέα να "μπεις" πρέπει να μπεις πάει και τελείωσε. Εξ ου και κάνεις τον καραγκίοζη, διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο του καταναλωτισμού και της υποκουλτούρας με παντιέρα τις κόκκινες καρδούλες, τα κόκκινα τριαντάφυλλα, τα κόκκινα στριγκάκια, τους κόκκινους δονητές, το κόκκινο πιππέρι, το κοκκινιστό στη κατσαρόλα και γενικά ότιδήποτε κόκκινο (πως και δεν βγάζουνε αγιοβασίληδες που ξεμείνανε στο στοκ απ'τα χριστούγεννα στις βιτρίνες φλεβαριάτικα, εντύπωση μεγάλη μου κάνει...). Έτσι λοιπόν, αφού αναγνώρισα και παραδέχτηκα το λάθος μου, δηλώνω πιστός στρατιώτης στο πλευρό σου στην μάχη για την διαιώνιση του είδους (ή για την ατελέσφορη προσπάθεια γονιμοποίησης ενός κλειστού σωλήνα από λάτεξ εν πάσει περιπτώση) και έρχομαι να σε βοηθήσω να πετύχεις τον Στοχο τον Ιερόν. Να μπεις! Και μα τον Μόργκοθ τον Εξαναγκαστή, θα μπεις φίλε αναγνώστη, αν ακολουθήσεις τις συμβουλές μου ακόμα κι αν το μουνί της είναι πιο απόρθητο κι από τη Μοράνον, την Μαύρη πύλη της Μόρντορ.



Κατ'αρχάς έχουμε και λέμε. Πλύσου, ξυρίσου, κόψε νύχι (χεριού τε και ποδαριού), φόρα καθαρό σώβρακο (καλύτερα καινούργιο να μαστε σίγουροι. Πάρε ένα ωραίο τρέντικο με ρίγες και χρωματάκια. όχι πολύ γκέικο όμως. ξέχνα ρόζ, λαχανί και πορτοκαλί) και καινούργιες κάλτσες. Κάνε μπάνιο άπλυτε ασβέ και μην ξεχάσεις να τρίψεις καλά αμασχάλες και πίσω από τ'αυτιά. Φόρα κάνα όμορφο ρουχαλάκι. Αντρίκιο όμως, μην μου βγεις έξω σαν τον Φλωρινιώτη. Κάνα τζηνάκι, κάνα πουκαμισάκι, κάνα ωραίο t-shirt, αναλόγως το στυλ σου τέλος πάντων. Εν ολίγοις ξέχνα για μία μέρα ότι μοιράζεσαι DNA  με τους πιθήκους και γίνε άνθρωπος. Οι γυναίκες θέλουν μεν αντρίλα και τεστοστερόνη να ξεχειλίζει από τα αυτιά, αλλα άμα ξεχειλίζει και κερί μαζί με την τεστοστερόνη δεν πρόκειται να δεις μουνί ούτε σε ταινία του Σειρινάκη. 



Πάρε δώρο μωρή κακοφτιαγμένη απομίμηση σκωτσέζου. Και δεν εννοώ λουλούδια με δώρο το καλάμι ψαρέματος από τον πακιστανό στο φανάρι. Εννοώ να βγεις έξω στα μαγαζιά, να ξοδέψεις χρόνο, χρήμα και φαιά ουσία για την αγορά του. Οι γυναίκες το λατρεύουν αυτό. Ειδικά δε αν την ώρα που της το δίνεις πάρεις κι ένα ψευτομπλαζέ/ημιαπεγνωσμένο υφάκι και της πεις: "μωρό μου, ελπίζω να σου αρέσει γιατί έψαχνα δύο μέρες ολόκληρες για να βρω και να σου πάρω κάτι που να είναι αληθινά αντάξιο σου.", μάγκα μου να είσαι σίγουρος ότι έχεις έναν οργασμό (της) λιγότερο να σε απασχολεί για σήμερα το βράδυ. Εννοείται δε, πως ό,τι μα ό,τι και να της πάρεις, πρέπει να συνοδεύεται από τουλάχιστον ένα κόκκινο τριαντάφυλλο (προσεχε, μην το παρακάνεις. αν δεν ξέρεις πόσα ακριβώς υπάρχει και ειδικός οδηγός για να σε βοηθήσει ενώ αν ψάξεις μπορείς να βρεις και διάφορα φόρουμ που ασχολούνται με το θέμα, πχ εδώ. Σε κάθε περίπτωση όμως να είσαι προετοιμασμένος να ξοδέψεις. Άλλωστε όπως λέει κι ο σοφός λαός (ψέμματα, τώρα μόλις μου'ρθε) το μουνί και το παστέλι, για να γλυκάνουν θέλουν μέλι. Τώρα όσο για το δώρο καθεαυτό, δεν έχει σημασία τι θα είναι, αρκεί να το "πουλήσεις" πειστικά όπως είπαμε και παραπάνω. Συνήθως τα κοσμήματα είναι μια ασφαλής επιλογή, κι όχι απαραίτητα ακριβή -δεν χρειάζεται να πάρεις μονόπετρο με δέσιμο πλατίνα, χαλάρωσε- αλλιώς κάνα εσώρουχο εγώ θα έλεγα αν και τα διαολεμένα (τα καλά λέμε τώρα) παίζει να είναι πιο άκριβά από το κόσμημα. Οπότε, πράξε αναλόγως τις καύλες σου και την τσέπη σου. Και μα τον αγιο Πινγκουίνο τον Ντανιντεβίσιο, μην τολμήσεις και πάρεις αρκουδάκι, δεν κάνω πλάκα, θα στείλω τον Μπάτμαν να σε χαστουκίσει. Εκτός αν η γκόμενα που θες να πηδήξεις για κάποιο λόγο γουστάρει τα αρκουδάκια, οπότε και αφ' ενός σε λυπάμαι λίγο, αφ'ετέρου, είπαμε, ο σκοπός είναι ιερός, οπότε πάρε καυλιάρη μου ότι γουστάρεις να πάει στο διάλο.



Αφού λοιπόν πλύθήκαμε, σενιαριστίκαμε, γινήκαμε άνθρωποι, έχουμε και δώρο μαζί με λελουδικό καβάτζα ήρθε η ώρα της επιλογής του μέρους. Το μέρος που θα την πας, εξαρτάται από το στυλ της γκόμενας. Δεν είναι απαραίτητα ένα καλό και πανάκριβο εστιατόρειο. Μπορεί η δικιά σου να γουστάρει να φάτε μισό-μισό σάντουιτς από κοτοπουλάδες (αν είσαι τυχερός). Οπότε δεν έχω και πολλά να σου προτείνω. Μία συμβουλή έχω να σου δώσω και να τηνε βάλεις καλά στο χονροκεφαλό σου. Δεν έχει σημασία που θες ΕΣΥ να πας. Στα παπάρια μας ρε. Και στα δικά της, αν είχε. Σημασία έχει που θέλει ΕΚΕΙΝΗ να πάει. ΑΛΛΑ. Βάζω τελεία στο "αλλά" για να το εμπεδώσεις αστεοιχείωτε ουρακοτάγκε με σύνδρομο ντάουν. Πρέπει να φανέι ότι ήταν δικιά ΣΟΥ ιδέα. Ότι εσύ το σκέφτηκες. Αυτό λειτουργεί σε πολλαπλά επίπεδα. Πρώτον, σημαίνει ότι ξέρεις τι της αρέσει, τι την συναρπάζει, τι την κάνει χαρούμενη. Σημαίνει άρα ότι της δίνεις σημασία όταν αυτή πετάει σπόντες. νύξεις και υπονοούμενα, Αρα σημαίνει ότι μπορεί να σε εμπιστευτεί, να αφεθεί στα χέρια σου, και άρα μετά από πολλούς συνειρμούς τους οποίους και βαριέμαι να κάνω αλλά και δεν θα καταλάβεις κινέζικο σκουλήκι, σημαίνει ότι μέσα από εναν περίπλοκο αλγόριθμο που λειτουργεί μόνο στο μυαλό των γυναικών (αν πας να το τρέξεις σε windows ετοιμάσου για περισσότερη μπλέ οθόνη κι από το απέραντο γαλάζιο) θα σε επιλέξει για πατέρα των παιδιών της. Κάνε παυση εδώ. Ανάσανε. Πιες ένα ποτηράκι νερό και μη μου αγχώνεσαι. Αυτο το τελευταίο ρε βουτυροκεφτέ σημαίνει ότι θα σου ανοίξει τα πόδια της, θα σε βάλει μες το μουνί της. Χωρίς το ένα δεν γίνεται το άλλο. Αρα...; Αρα στόχος επετεύχθει ρε μπουμπούνα! Το αν θα την αφήσεις έγγυο είναι δικό σου θέμα, εγώ δεν παίρνω θέση. Τώρα επειδή όπως καταλαβαίνω, εσύ ως οφειλες σαν ατόφιο αρσενικό, έχεις γράψει στα παπάρια σου τις νύξεις, τις σπόντες και τα υπονοούμενα, κοιτάς σαν χάνος την οθόνη αυτή την στιγμή και λες "τώρα τι κάνουμε". Κι εγώ από την μεριά μου θα έπρεπε να πω: "πωω το μπούστη όλα έτοιμα τα θέλει". Αλλά επειδή, είπαμε, σήμερα είμαι εδώ για να σε βοηθήσω, θα στο πω κι αυτό. Οι γυναίκες γιατί έχουν φίλες; Σίγουρα δεν είναι για να στηριχτούν επάνω τους σε μια δύσκολη στιγμή. Οι γυναίκες έχουν φίλες φίλε μου για να μπορούν να τους λένε όλα αυτά που θα ήθελαν να λένε σε σένα αλλά ξέρουν ότι και να στα πουν θα τις γράψεις στις αρχιδάρες σου. Ευκολα τα πράγματα λοιπόν, αρκεί να το παίξεις λίγο διπλωματικά γιατί να είσαι σίγουρος, τόσο σίγουρος όσο ότι το Star Wars της Disney θα είναι μια μαλακία και μισή, ότι ό,τι και να πεις στη φίλη, θα τηλεμεταφερθεί αυτοστιγμεί και με την παραμικρή λεπτομέρεια στην δικιά σου. Το παίζεις κάπως έτσι λοιπόν: "Έλα Σουλα, τι λέει; Λοιπόν, ρε συ έχω ένα πρόβλημα. Θέλω να πάω το Μαράκι κάπου καλά σήμερα που είναι του βαλεντίνου. Ναι μωρε ξερεις, να της κάνω ένα ωραίο ρομαντικό δειπνο. Αλλα είμαι σε δίλλημα. Ξέρω ότι έχει βάλει στο μάτι δύο συγκεκριμμένα εστιατόρεια που θέλει να πάμε, αλλά δεν ξέρω ποιο από τα δύο να διαλέξω. Εσύ ποιο προτείνεις; Γιατί θέλω η σημερινή βραδιά να είναι ξεχωριστή". Και μπάπ! πέφτει στο δίχτυ η Σούλα η σουπιά και σου ξερνάει το μαγαζάκι όμορφα κι ωραία. Σωστός;



Τέλος, κι αυτό είναι μια προσωπική μου επιλογή, μπορείς να αποφύγεις τα δείπνα, τα εστιατόρεια και τα περιττά έξοδα, συντομεύοντας μάλιστα κατά πολυ την διαδρομή φαί-γαμήσι με το πατροπαράδοτο DIY σπιτικό δείπνο. Αρκεί να σκαμπάζεις λίγο από κουζίνα και μαγείρευμα και να μην τα κάνεις όλα μουνί. Κατέβασε καμια συνταγούλα απο τον ιντερνετς, δες και καμια εκμπομπή μαγειρικούλας, τόσες έχει στη τηλεόραση, ζωή να 'χουνε, και πάρε τη μεγάλη απόφαση. Δεν είναι ανάγκη να κάνεις ραγού κατσίκι με σως αγριοβατόμουρο, παπάγια και ρύζι μαγαδασκάρης με μανιτάρια γουαδελούπης. Χαλάρωσε. Κάνε κάτι απλό, εύκολο και νόστιμο. Άλλωστε η γκόμενα θα εντυπωσιαστεί πιο πολύ από την προσπάθεια πάρα από το τελικό αποτέλεσμα. Κι αν δεν της αρέσει στην τελική, θα βρεις εσύ με κάτι να την μπουκώσεις ;) Το νου σου, δώσε βάση στο ντεκόρ και στην ατμόσφαιρα, πάιζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Α και να χεις καθαρίσει πριν παλιοβρωμύλε. Μην βρει τίποτα ψόφια ποντίκια κάτω από την καρέκλα της η κοπέλα.


Αυτά από μένα. Όσο για το μετέπειτα, σου έδωσα πέρσι συμβουλές, ας μην επαναλαμβανόμαστε. Άλλωστε αν χρειάζεσαι κι εκεί συμβουλές, αστο καλύτερα αγόρι μου, φερτήν σε μένα να τη γαμήσω και κάτσε στην πολυθρόνα να παίρνεις σημειώσεις...Αντε ρε, και κάλη τύχη μάγκες! Καλά γαμήσια!

ΥΓ1: προσοχή μην πάθετε αυτό:


ΥΓ2: 'Ετσι για να σας ανεβάσω τη λίμπιντο και να σας φτιάξω το κέφι.




7 σχόλια:

  1. Τα λες πολύ ωραία αγόραρε. Είσαι μήπως παιδί της εκκλησίας ; Παπαδοπαίδι ή κάτι τέτοιο.
    Έχεις βιαβάσει βίους των αγίων ή κάτι τέτοιο ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και είμαι! Που το κατάλαβες; Παλιά ήμουνα παπαδοπαίδι, μετά επειδη δεν μου κάνανε τα ρούχα έγινα καντηλανάφτης και μετά επείδη ξες τι λένε για τους ναυτες, έγινε καντηλοπεζοναύτης. Τους βίους των αγίων τους διαβάζω κάθε μέρα γι απρωινό μεζί με το κορ φλέηξ μου.

      Διαγραφή
  2. http://ocelebritis.blogspot.gr/2013/02/celebrity-commentation_22.html

    να 'σαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έλα ρε καφρίλιον Τρυποκάριδε !!
    Μπλόγκ κομμένο και ραμμένο στα γούστα μου.
    Καλώς σε βρήκα αδερφέ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πράγματι καλώς με βρήκες. Απορώ τι έκανες τόσο καιρό, τον έπαιζες μήπως; Διάβασε εδώ πέρα να μάθεις λίγη μπαλίτσα. Έλα πλάκα κάνω. Καλώς ήρθες αδερφέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ωραιο το blog σου!!!
    Καλως σε βρηκα..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή