Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Χρόνια πολλά...

...στα λουλούδια που ομορφαίνουν τον κήπο -ή την ζαρντινέρια καμιά φορά- που ονομάζουμε ζωή. Στο αλατοπίπερο που νοστιμίζει το τσουκάλι της ύπαρξης μας. Στα όμορφα πλην απαραίτητα θυληκά. Σε αυτές που μας σπάνε τα αρχίδια και θέλουμε να τις πετάξουμε από τον 5ο μέσα σε μια πισίνα γεμάτη κροκόδειλους και πιστολάκια (συνδεδεμένα σε πρίζες όλα) αλλά και που χωρίς αυτές δεν κάνουμε βήμα και δεν ξέρουμε που παν τα τέσσερα. Στα θυληκά. Δικό σας!


10 σχόλια:

  1. Άμα θέλω το γράφω και θειλοικά ή θιλΙΚΑ ή όπως στο μπούτσο θέλω τέλος πάντων. Πάντως είδες αυτά που λέω πόσο αληθινά είναι; Δυστυχώς σας χρειαζόμαστε...φακ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και δεν τον διορθώνω, έτσι επίτηδες. Για να μην φανεί ότι το γραψα κατα λάθος. Ήθελα και το γραψα λάθος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ζωγραφιζεις!!!
    Λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Ποιός cry; Εγώ cry; Κανείς δεν cry. Ίσα ίσα, είμαστε όλοι μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Να πάρε και τράγουδάκι γιατί σσσωραία

      http://www.youtube.com/watch?v=KMkFoijXnQ0

      Διαγραφή
  5. The title and main refrain, "No Woman, No Cry", is entreating a woman not to cry. It would be rendered "No, woman, nuh cry" in Jamaican Patois. The "nuh", which makes a shorter vowel sound for "no", is the equivalent of the contraction "don't". The song is about growing up in the ghetto and persuading a woman that things will get better.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. Καλά είσαι και η πρώτη. Εγω δεν ήξερα καν τι είναι googling. Χρειάστηκε να το γκουγκλάρω...

      Διαγραφή