Μία εικόνα χίλιες λέξεις

(Μια πονεμένη ιστορία)

Η αναίτια και γενικευμένη οργή ενάντιων -των πάντα έτοιμων να υπηρετήσουν τον έλληνα πολίτη- αστυνομικών είναι όπως πάντα άστοχη, επιτηδευμένη, καθοδηγούμενη και απαράδεκτη. Όπως φαίνεται ξεκάθαρα στο άνωθεν φωτογραφικό στιγμιότυπο, ο ευσυνείδητος δημόσιος λειτουργός αναλαμβάνει χρέη κομμωτή και προσπαθεί με ζήλο και αυταπάρνηση να φριζάρει τα μαλλιά της άτυχης διαδηλώτριας με σπρέϋ λακ. Και λέω "άτυχης", διότι ενω είχε κανονισμένο ραντεβού με τον προσωπικό της κομμωτή -τα στοιχεία του οποίου θα παραμείνουν απόρρητα για λόγους ευθιξίας-  εδώ και μήνες, αυτός αποφάσισε χθες να απεργήσει, συμπαρασυρμένος φαίνεται από το κλίμα γενικής απεργίας που καλλιέργησαν διάφοροι, άπλυτοι, αχτένιστοι και αξύριστοι αριστεροί. Ένα μεγάλο "εύγε" λοιπόν στο όργανο-κομμωτή, που ενώ αντί να κάθεται και να πίνει το φραπεδάκι του και να παρακολουθεί το μεγάλο ντέρμπι Μπάχαλοι vs ΠΑΜΕ, όπως πολλόι συνάδελφοί του -δεν θα το κρύψωμεν-, βρήκε άλλους τρόπους να απασχολήσει τη δημιουργηκότητα του. Το μεράκι και το κρυφό ταλέντο του αν θέλετε. Διοτί αγαπητοί μου, ας μην κρυβόμαστε. Το μόνο που βλέπουμε είναι μια μάσκα, ένα κράνος και μια ασπίδα. Ποιος από μας, αγαπητοί, κάθεται να δει πίσω από αυτά; Ποιός ξέρει ποιός πραγματικά κρύβεται πίσω από τη μάσκα και κάτω από το κράνος. Ποιος γνωρίζει την ιστορία και το προσωπικό δράμα του καθενός από αυτά τα παιδιά, που με θυσία και αυταπάρνηση δέρνουν το κόσμο για το καλό του; Ποιός μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι κάθε φορά που σηκώνει το γκλόπ δεν κάνει κι άλλη μια χαρακιά στην πονεμένη του καρδιά; Ποιός είναι αυτός που μπορεί να διαβεβαιώσει πως κάθε φορά που πετά το δακρυγόνο, δεν πετά εθελούσια και ανήμπορος να κάνει διαφορετικά την ψυχή του στον Καιάδα; Μπλεγμένος και παγιδευμένος μέσα σε ένα λαβύρινθο εντολών και καθήκοντος;

Για να επιστρέψω στην φωτογραφία αγαπητέ αναγνώστη, ο συγκεκριμένος τιμημένος και παρασημοφορημένος με το παράσημο του Σιδηρούν Χοίρου -που δίνεται στους γεναιότερους των γενναίων όταν συμπληρώσουν 1000 σπασμένα κρανία με χρήση μόνο γκλόμπ και ασπίδας- αστυνομίκός ονομάζεται Υάκυνθος Στρατοκαβλόπουλος και είχε όνειρο του να γίνει κομμωτής. Πρότυπο του έιχε πάντα τον Τρυφωνα Σαμαρα και τον Βιντάλ Σασσούν. Η άδικη μοίρα όμως τον ήθελε γόνο μιας αυστηρά στρατιωτικής πατριαρχικής οικογένειας και όπως αντιλαμβάνεστε τα όνειρα του έπρεπε να ακυρωθούν. Ο πατέρας του είχε άλλα όνειρα για τον ίδιο. Αφού  απέτυχε να περάσει στη σχολή ευελπίδων ο πατέρας του Συνταγματάρχης Στρατοκαβλόπουλος έβαλε μέσον και τον δεχτήκανε στη σχολή αστυνομικών όπου και αρίστευσε. Το κρυφό του μαράζι όμως παρέμενε. Και μια μέρα το ήξερε, το ήξερε καλά πως το ταλέντο του θα αποκαλυπτόταν και ή επιθυμία του θα γινόταν πραγματικότητα. Υάκυνθε είμαστε μαζί σου! Ξεδίπλωσε τα φτερά σου και γίνε αυτό που ΕΣΥ επιθυμείς κι όχι αυτό που σου επιτάσσουν. Ξεδίπλωσε τα φτερά σου μικρή ροζ πεταλουδίτσα και αφέσου στην απεραντοσύνη του σύμπαντος...