Επιστολή προς Άθεους

Μετανοείτε άπιστοι! Μετανοείτε γιατί θα πέσει φωτιά από τους ουρανούς να μας κάψει!

Εσείς νομίζετε τώρα ότι εγώ σας κοροϊδεύω και σας εμπαίζω. Ότι αυτό εδώ θα είναι άλλο ένα από τα περιπαιχιτκά, σατυρικά, δεικτικά και ειρωνικά κείμενα μου που με τόση επιτυχία έγω γράψει στο παρελθόν και με μεγαλοσύνη και απλοχεριά έχω δώσει στο φιλήδονο κοινό μου. Αλλά φευ! Είστε διπλά γελασμένοι αν συνεχίσετε να το πιστεύετε ακόμα και μετά το πέρας της ανάγνωσής του. Σας εγκαλώ στην τάξη λοιπόν κύριοι και σας συνιστώ να σοβαρευτείτε γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά και πρέπει να φανούμε όλοι αντάξιοι των περιστάσεων, αλλιώς θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.

Εδώ και καιρό μελετάω τα σημεία των καιρών. Προσφάτως δε, άρχισα να μελετώ και τας γραφάς. Ω ναι, κάθισα και μελέτησα όλες τας γραφάς μία προς μία δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αποκάλυψη του Ιωαννή, στις διδαχές του γέροντα Παΐσιου και σε ένα εικονογραφημένο κόμικ του Μαρκησίου Ντε Σάντ που βρήκα ξεχασμένο σε ένα συρτάρι, τη Ζυλιέτ, που αν δεν την έχετε διαβάσει κάντε το αμέσως και θα δείτε διάχυτη κι εμφανή τη σημειολογία και τον εσχατολογικό περιεχόμενο του κειμένου καθώς και την βαθιά θρησκευτκότητα του Μαρκησίου που θεωρώ πως άδικα στιγματίστηκε ώς αιρετικός και άθεος. Και ξέρετε τι ανακάλυψα με μεγάλη έκπληξη αλλά και δέος, φίλοι μου και αναγνώστες; Ότι τας γραφάς μιλάνε την αλήθεια, ω ναι! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Γεννήθηκα χριστιανός ορθόδοξος, αφου γεννήθηκα στα καθηγιασμένα εδάφη της πατρίδας ελλάδας και καθώς όλοι ξέρετε ο ορθοδοξοχριστιανισμός είναι μια επίκτητη ιδιότητα κι όχι επιλογή του καθενός, όπως η χορτοφαγία ή η ομοφυλοφυλία, κι ας μην το γράφει πλέον στις ταυτοτητές μας (αυτές τις καινούργιες του σατανά -για να μη μιλήσω για τις άλλες τις πγιο καινούργιες που θέλουνε να βγάλουνε με το μπαρκόου που περιέχει τον αριθμό του θηρίου καλά κρυμμένο και συγκεκαλυμμένο ανάμεσα στις ραβδώσεις). Μέχρι τα 18 μου ήμουνα καλός χριστιανός, πήγαινα και στην εκκλησία, άμα λάχει, όχι μόνο το σάββατο της ανάστασης του κυρίου ημών ιησού χριστού 5 λεπτά πριν το χριστοσανέστη αλλά και άλλες μέρες. Κοινωνούσα, ελεγα το πατερημών και το πιστευωεισεναθεό, έκανα και το σταυρό μου όταν περνούσα έξω από εκκλησία, όλα τα ΄κανα. Είχα εξασφαλισμένη τη θέση στο παράδεισο, αριστερά από τα χερουβείμ και δίπλα στους αρχαγγέλοι στανταράκι. Και τότε συνέβνη κάτι φοβερό και τρομερό, κάτι που άλλαξε την ζωή μου άρδην προς το χειρότερο. Μπήκα στο πανεπιστήμιο φίλες και φίλοι. Το άντρο αυτό της ακολασίας και της ελεύθερης διακίνησης γνώσης και ναρκωτικών, που αναμφίβολα είναι έργο και κατασκέυασμα του βελζεβούλη του εξαποδώ. Κι άρχισε να ανοίγει το μυαλό μου (κακό πράμα αυτό) και να αμφισβητώ τις ιδέες και τα πιστεύω μου, με τα οποία είχα γαλουχηθεί. Και, δυστυχώς, έγινα...ντρέπομαι που το λέω και το ομολογώ, α...τρέμει το χέρι μου την ώρα που το γράφω, άθεος...μπου χου χου χου (σπαραξηκάρδιοι λυγμοί και δάκρυα επάνω στο πληκτρολόγιο - μισό να φέρω ένα βετέξ μη παθουμε και καμιά ηλεκτροπληξία (έργο θεού θα είναι αναμφίβολα, αν γενεί, αλλά δεν είμαστε τώρα για τέτοια) ).

Επειδή όμως ξέρω πως ακόμα νομίζετε πως κάνω πλάκα και πως έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να σας πείσω ούτε μέχρι τη δευτέρα παρουσία ;) θα σας μιλήσω σε μια γλώσσα που καταλαβαίνετε, τη γλώσσα της λογικής και θα προσπαθήσω να σας πάρω στο φιλότιμο. Ας κάνουμε λοιπόν μια υπόθεση εργασίας. Ας πούμε ότι τας γραφάς μιλάνε την αλήθεια, ξέρω ότι δεν το πιστεύετε αλλά για χάρην του επιχειρήματος, ας το θεωρήσουμ ως δεδομένο. Τι λένε λοιπόν τας γραφάς; Λένε πως θα έρθει μια εποχή όπου οι άνθρωποι δεν θα πιστέυουν πια σε κανένα θεό. Θα έρθει η εποχή της αθεΐας όπου ο άνθρωπος θα αποστραφεί από την θρησκέια, θα αρχίσει να αμφισβητέι κάθε τι θεϊκό και πνευματικό και θα στραφεί στην λογική και στην τεχνολογία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα παραδωθεί σε κάθε λογής ηδονές και απολαύσεις. Ναρκωτικά, αλκόολ, σεξ, ροκεντρολ, πορνεία, γιουτουμπ, γιουπορν, γιουνέημιτ. Μπαμ! Κατευθείαν στις θελκτικές αγκάλες του Αντίχριστου δηλαδή. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Μήπως η εποχή που ζούμε δεν είναι μια εποχή έντονης αμφισβήτησης προς τα θεία και τα ιερά; Μήπως δεν επιδιδόμαστε σωριδών σε όλες αυτές τις υλικές και εφήμερες απολαύσεις που προανέφερα; Μην γελιέστε ούτε λεπτό αγαπητοί. Η θρησκεία δεν είναι το όπιο του λαού όπως είπε ο συμπαθής πλην γραφικός Κάρολος Μαρξ. Το ΟΠΙΟ είναι το όπιο του λαού φίλοι μου. Ξυπνήστε επιτέλους, ανοίξτε τα μάτια και δείτε το καθαρά. Μας ψεκάζουν. Μόνο που δεν το κάνουν με αεροπλάνα και χημικά. Μας ψεκάζουν, θολώνοντας το μυαλό και την κρίση μας με όλες αυτές τις εφήμερες και επίγειες απολαύσεις, που μοναδικό τους στόχο έχουν να μας απομακρύνουν από τον λόγο του θεού και τον ένα και μοναδικό, αλήθινό παράδεισο, την βασιλεία των ουρανών. Μπουκώνουν τα παιδιά μας με ναρκωτικά, τους βάζουν και δυο ακουστικά που παίζουν Rage Against the Machine στα αυτιά, τους βάζουν και μια κιθάρα στο χέρι και νομίζουν πως κάνουν την επαναστασή τους. Άλλοι πάλι νομίζουν πως κάνουν την επανάσταση εκ των έσω, πιάνωντας δουλειά σε γραφείο, δευτέρα με παρασκευή και τα σαββατοκύριακα μύκονο και αράχοβα κάνοντας σκι σε βουνά απο κόκα ή βουτιές σε μουνοχωρίστρες. Το μόνο που κάνουν αγαπητοί, είναι να πέφτουν με τα μούτρα στην παγίδα του θηρίου, του ίδιου του Αντίχριστου ο οποίος έχει γεννηθεί, είναι εδώ και μας βλέπει να συνοστιζώμαστε στον αυτοκινητόδρομο προς την κόλαση τρίβοντας τα χέρια του από ευχαρίστηση. 

Και προσέξτε, όλα αυτά δεν βγαίνει να σας τα πει καμιά θεούσα τύπου Ελένη Λουκά (ου666ου666ου666). Αυτά είναι για τους μωρούς κι απαίδευτους. Σας τα λέω εγώ, ο Τρυποκάρυδος που έχω υπάρξει θιασώτης κι ένθερμος υποστηρικτής της ακολασίας και των απολαύσεων. Άρα η μαρτυρία μου έχει διπλή βαρύτητα γιατί έχω ακροβατήσει στη λεπτή διαχωριστική γραμμή, αυτή που χωρίζει το καλό από το κακό, έχω υποτάξει την φωτεινή αλλά και τη σκοτεινή πλευρά της δύναμης, έχω μιλήσει με το θεό αλλά και με το θηρίο και ξέρω. Έχοντας λοιπόν πλήρη επίγνωση της αποστολής μου και της θέσης μου σας ξαναρωτάω το εξής: τι θα γίνει αν τας γραφάς βγουν αληθινές; Αν υπάρχει θεός εκεί έξω και έρθει μια μέρα που θα κληθούμε να απαντήσουμε και να λογοδοτήσουμε, η μέρα της κρίσης. Τι θα γίνει αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα όλα αυτά που θεωρούμε παραμύθια να βγουν αληθινά; Θα σας πω εγώ τι θα γίνει. Τη ΓΑΜΗΣΑΜΕ! Θα μας πετάξουν στα καζάνια της κολάσεως και θα τσιτσιρίζουμε εις των αιώνα των άπαντα αμήν. Και χωρίς αιρκοντίσιο!

Γι'αυτό λοιπόν σας λέω, μετανοείτε άθεοι. Μετανοείτε γραμματείς και φαρισαίοι, υποκριτές και άπιστοι θωμάδες. Μετανοείτε και δεχτείτε τον ιησού χριστό σαν κύριο και σωτήρα σας, τώρα που 'ναι ακόμα νωρίς και οι θέσεις του λεοφωρείου που οδηγούν στον παράδεισο δεν είναι ακόμα πιασμένες. 

Δεν ξέρω αν πιάσαν τόπο τα λόγια μου, εγώ είχα χρέος και ιερό καθήκον να προσπαθήσω για την σωτηρία των ψυχών σας. Δεν ξέρω τι θα κάνετε για να σωθείτε, η σωτηρία της ψυχής άλλωστε είναι πολύ μεγάλο αλλά και προσωπικό πράγμα. Εγώ πάντως θα κόψω τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια. Τα ναρκωτικά μου είναι λίγο δύσκολο να τα κόψω αλλά θα προσπαθήσω, άλλωστε άκουσα πως έχει ένα καταπληκτικό κέντρο απεξάρτησης στον παράδεισο που λέγεται "Στου Παράδεισου τη Πόρτα (κάποιος φύτεψε δυο χόρτα)". Θα κόψω τις επίγειες και εφήμερες απολάυσεις, θα φορέσω τα μαύρα, θα πάρω όρκο σιωπής και όρκο αγαμίας (το μούσι το έχω ήδη έτοιμο οπότε κομπλέ), θα πάω στο τοίχος να γίνω κοράκι και θ'ανέβωκαιθατραγουδήσω στο πιο ψηλότερο βουνό. 

Και για να σοβαρευτούμε λιγάκι, σηκωθείτε από τραπέζια, καρέκλες, ντιβανοκασέλες και σκαμπώ και κάντε μια χάρη στον εαυτό σας. Πάντε και διαβάστε λίγο καζαντζάκη, την ασκητική συγκεκριμμένα, και θα δείτε πως μέσα στο παραλλήρημα μου έχω κι εγω τα δίκια μου. Κι ύστερα διαβάζετέ την κάθε εξάμηνο ή κάθε χρόνο, αναλόγως, αφού έχετε δει και κάνει πράγματα, αναθεωρώντας και κατανοώντας βαθύτερα και καθαρότερα αυτά που θέλει να πει ο ποιητής. Αίντε, δρόμο τώρα, βγείτε στο προαύλιο να κάνετε κάνα μπαφάκι να χωνέψετε αυτά που σας είπα